بنداندازان

بَنداَندازان
(یا: بند انداختن؛ عملِ برچیدنِ موی صورت و دست و پای زنان، با نخی تابیده بر انگشتان و حرکات سریعِ دست) در آداب و رسومِ ایرانی، مراسمِ بند انداختن و زدودن موهای بدنِ عروس. پیش تر، که دختران پیش از ازدواج از آرایش و پیرایش منع می شدند، مراسمِ بنداندازان، نماد مرحله ای تازه در زندگی دختر و از اساسی ترین مراسم پیش از عروسی بود. در این مراسم، در همان حال که زنِ بندانداز مشغول بند انداختن بود و عروس از کنده شدن موها معمولاً درد می کشید، زنان دیگر گرداگرد عروس با داریه دمبک (= با دایره و تمبک) به رقص و آواز می پرداختند. اگر در حین بنداندازی نخ پاره می شد، زنان به هلهله می گفتند دلِ داماد برای عروس می سوزد و اگر نخ، لبِ عروس را می درید، می گفتند عروس از جانب مادر شوهرِ آینده درد و رنجی فراوان خواهد کشید.