کلمه جو
صفحه اصلی

جرج دوم

دانشنامه عمومی

جرج دوم با نام کامل جرج آگوستوس (به انگلیسی: George Augustus) و در آلمانی گئورگ آگوست (به آلمانی: Georg August) (زادهٔ ۱۰ نوامبر ۱۶۸۳ - درگذشتهٔ ۲۵ اکتبر ۱۷۶۰) مارکیز و دوک کمبریج از ۱۷۰۶ تا ۱۷۲۷ و سپس پادشاه بریتانیای کبیر و ایرلند از ۱۷۲۷ تا ۱۷۶۹ بود. او تنها پسر جرج یکم بود و باوجودی که نسبت به پدرش بیشتر در مسایل حکومتی انگلستان خود را دخالت می داد اما به دلیل نداشتن اعتماد به نفس کافی بیشتر به وزرایش بویژه سر رابرت والپول متکی بود. در عین حال علاقه مندی جرج دوم به مسایل نظامی سبب شد تا او در جنگ های جانشینی اتریش (۱۷۴۰–۴۸) علیه فرانسویان وارد نبرد شود و آخرین پادشاه انگلیسی ای باشد که ارتشش را در جنگ فرماندهی کند.
دوره جرجیا
جرج دوم با نام جرج آگوستوس در ۱۰ نوامبر ۱۶۸۳ در قلعهٔ هِرِنهاوزن در هانوور زاده شد. او تنها فرزند جرج، شاهزادهٔ برونسویک-لونبرگ (بعدتر شاه جرج یکم بریتانیای کبیر) و شاهدخت سوفی دوروتی زل، دخترعمهٔ جرج بود. اما جرج در ۱۶۹۴ همسرش را به اتهام زنا طلاق داد و او را به حبس ابد در قلعهٔ آهلدن محکوم ساخت. پس از این اتفاق جرج آگوستوس نیز برای همیشه از دیدار مادرش محروم شد.
جرج در هانوور پرورش یافت و در ۱۷۰۵ با کارولین آنسپاخ که زنی باهوش و زیباروی بود ازدواج کرد. پس از آنکه جرج یکم در ۱۷۱۴ به پادشاهی بریتانیای کبیر رسید همراه با او به انگلستان رفت و پس از برتخت نشستن پدرش، او نیز عنوان شاهزادهٔ ویلز را دریافت داشت. با این حال روابط بین پدر و پسر کاملاً تیره بود و آن دو تا آنجا که ممکن بود از دیدار با یکدیگر اجتنناب می کردند. حتی شاه یکبار به جرج و همسرش اجازهٔ دیدار فرزندانشان را هم نداد که این موضع به شدت خشم آنان را برانگیخت.
به دنبال مشاجرهٔ جرج و پدرش در انظار عمومی در ۱۷۱۷، لیسستر هاوس، اقامتگاه ولیعهد در لندن مکانی شد برای گردهم آمدن اعضای ناراضی حزب ویگ به رهبری رابرت والپول و ویسکونت چارلز تاونشند. اما آشتی نه چندان گرم شاه و ولیعهد در ۱۷۲۰ سبب شد تا والپول دوباره به خدمت جرج یکم درآمده و به یکی از وزرای پیشروی او بدل شود که این موضوع نارضایتی جرج دوم را از او به همراه داشت.


کلمات دیگر: