کلمه جو
صفحه اصلی

بحران صرعی

فرهنگ فارسی

وقوع حمله‌های مکرر صرع بدون به‌هوش آمدن بیمار در فواصل آنها


دانشنامه عمومی

بحران صرعی یا صرع پایدار (به انگلیسی: status epilepticus) نوعی حمله صرعی است که بیش از پنج دقیقه طول می کشد یا بیش از یک حمله در طول پنج دقیقه اتفاق می افتد، بدون این که شخص بین هر یک از این حالت ها به وضعیت طبیعی برگردد. این حمله ها می تواند از نوع نوع تونیک کلونیک با شکل انقباض یا انبساط بازوها و پاها باشد یا شامل انقباضاتی از قبیل تشنج یا تشنج های جزئی پیچیده گردد. تشنج پایدار وضعیتی است که ممکن است باعث مرگ گردد، به خصوص اگر درمان آن به تأخیر بیفتد.
صرع
تشنج پایدار در افرادی امکان دارد رخ دهد که سابقهٔ تشنج دارند و همچنین در کسانی که دچار مشکلات پنهان مغز هستند. این مشکلات پنهان ممکن است شامل مواردی همچون تروما، عفونت یا سکته مغزی و موارد دیگر باشد. تشخیص این بیماری اغلب شامل روش هایی از قبیل آزمایش قند خون، تصویربرداری از مغز، چندین آزمایش خون و الکتروانسفالوگرام می باشد. تشنج غیرصرعی روانی نیز می تواند به شکلی مشابه بروز یابد. شرایط دیگر نیز ممکن است در این بیماری اتفاق بیفتد که شامل هیپوگلیسمی، اختلالات حرکتی، مننژیت، هذیان و موارد دیگر است.
بنزودیازپین ها معمولاً به عنوان اولین دارو به بیمار داده می شوند و بعد از آنها معمولاً فنیتوئین مورد استفاده قرار می گیرد. بنزودیازپین های معمول شامل لورازپام داخل وریدی و همچنین تزریق عضلانی میدازولام هستند. اگر این معالجه ها مؤثر نبود، چندین درمان دیگر می توانند مورد استفاده قرار گیرند که از آن جمله می توان به والپروئیک اسید، فنوباربیتال، پروپوفول یا کتامین اشاره کرد. این امکان وجود دارد که بیمار به لوله گذاری در دستگاه تنفس نیاز داشته باشد تا راه هوایی او سالم بماند. بین ده تا سی درصد از افرادی که به تشنج پایدار مبتلا می شوند طی سی روز دچار مرگ می شوند. دلایل پنهان، سن شخص و طول مدت زمان تشنج عوامل مهمی در نتیجهٔ این بیماری هستند. بیماری تشنج پایدار هر ساله از هر ۱۰۰ هزار نفر در چهل نفر اتفاق می افتد. از این میزان حدود یک درصد کارشان به بخش اورژانس بیمارستان ها کشیده می شود.

فرهنگستان زبان و ادب

{status epilepticus} [پزشکی] وقوع حمله های مکرر صرع بدون به هوش آمدن بیمار در فواصل آنها


کلمات دیگر: