لیسینیوس با نام کامل والریوس لیسینیانوس لیسینیوس (به لاتین: Valerius Licinianus Licinius) یا والریوس لیسینیوس لیسینیانوس (به لاتین: Valerius Licinius Licinianus) (زادهٔ در حدود ۲۵۰ یا ۲۶۵ - درگذشتهٔ ۳۲۵) امپراتور روم از ۳۰۸ تا ۳۲۴ بود. او رقیب کنستانتین یکم بود و وارد جنگی داخلی با او شد که نتیجه ای جز شکست، دستگیری، تبعید و اعدام برای لیسینیوس به همراه نداشت.
لیسینیوس از خانواده ای کشاورز از اهالی داسیا بود و پس از ورود به ارتش توانست مدارج نظامی را به سرعت پیموده و به یکی از دوستان نزدیک گالریوس تبدیل شود و او را در حمله به ایران در ۲۹۷ همراهی کند. گالریوس سزار امپراتور دیوکلتیان در شرق بود و با کناره گیری او از قدرت در ۱ مه ۳۰۵ به امپراتوری نواحی خاوری روم رسید. ماکسیمیان، امپراتور نواحی غربی نیز همزمان با دیوکلتیان از مقام خود کناره گیری کرد و سزارش کنستانتیوس کلوروس جانشین او شد. پس از آن با دخالت گالریوس، ماکسیمینوس دایا و فلاویوس والریوس سوروس به عنوان سزارهای آنها در شرق و غرب انتخاب شدند. اما کنستانتیوس کلوروس در ۳۰۶ درگذشت و سوروس با عنوان آگوستوس جانشین او شد و کنستانتین، پسر کنستانتیوس کلوروس نیز به سزاری او رسید. این تقسیم قدرت با ناخشنودی ماکسنتیوس، پسر امپراتور مستعفی ماکسیمیان همراه بود و او در ۲۸ اکتبر ۳۰۶ در رم شورید و خود را امپراتور خواند. سوروس به فرمان گالریوس همراه با سپاهی عظیم برای سرکوب او حرکت کرد اما ماکسنتیوس با ترغیب پدرش ماکسیمیان به پیوستن به او توانست سپاهیان سوروس را که پیشتر زیر فرمان ماکسیمیان بودند به سوی خود کشیده و سوروس را مجبور به فرار به راونا سازد. ماکسیمیان آنجا را محاصره کرد و با دادن وعده ای سوروس را دستگیر و به عنوان گروگان به رم برد. گالریوس لیسینیوس را برای مذاکره با ماکسنتیوس به عنوان سفیر خود به رم فرستاد. این دیدار نتیجه ای دربر نداشت و گالریوس در ۳۰۷ به ایتالیا حمله کرد، اما مجبور به عقب نشینی شد و سوروس با فرمان ماکسنتیوس اعدام گردید.
در اکتبر یا نوامبر ۳۰۸ کنفرانسی در شهر کارنوتوم برگزار شد و لیسینیوس در ۱۱ نوامبر ۳۰۸ به مقام آگوستوسی رسید. لیسینیوس که حتی عنوان سزار را هم نداشت تنها به سبب دوستی با گالریوس و نادیده گرفتن دو سزار حکومت چهارنفره، ماکسیمینوس دایا و کنستانتین یکم به امپراتوری رسید و پانونیا، ایتالیا، آفریقا و اسپانیا به عنوان قلمرو حکومتی او به لیسینیوس واگذار شد.
اما ایتالیا، آفریقا و اسپانیا هنوز در اشغال ماکسنتیوس بود و لیسینیوس که در عمل تنها پانونیا را در اختیار خود داشت، ضعیف ترین امپراتور شناخته می شد. او که ماکسیمینوس دایا را تهدیدی جدی برای خود می دانست با فلاویا یولیا کنستانتیا، خواهر کنستانتین یکم نامزد کرد و موفق شد کنستانتین را متحد خود سازد.
لیسینیوس از خانواده ای کشاورز از اهالی داسیا بود و پس از ورود به ارتش توانست مدارج نظامی را به سرعت پیموده و به یکی از دوستان نزدیک گالریوس تبدیل شود و او را در حمله به ایران در ۲۹۷ همراهی کند. گالریوس سزار امپراتور دیوکلتیان در شرق بود و با کناره گیری او از قدرت در ۱ مه ۳۰۵ به امپراتوری نواحی خاوری روم رسید. ماکسیمیان، امپراتور نواحی غربی نیز همزمان با دیوکلتیان از مقام خود کناره گیری کرد و سزارش کنستانتیوس کلوروس جانشین او شد. پس از آن با دخالت گالریوس، ماکسیمینوس دایا و فلاویوس والریوس سوروس به عنوان سزارهای آنها در شرق و غرب انتخاب شدند. اما کنستانتیوس کلوروس در ۳۰۶ درگذشت و سوروس با عنوان آگوستوس جانشین او شد و کنستانتین، پسر کنستانتیوس کلوروس نیز به سزاری او رسید. این تقسیم قدرت با ناخشنودی ماکسنتیوس، پسر امپراتور مستعفی ماکسیمیان همراه بود و او در ۲۸ اکتبر ۳۰۶ در رم شورید و خود را امپراتور خواند. سوروس به فرمان گالریوس همراه با سپاهی عظیم برای سرکوب او حرکت کرد اما ماکسنتیوس با ترغیب پدرش ماکسیمیان به پیوستن به او توانست سپاهیان سوروس را که پیشتر زیر فرمان ماکسیمیان بودند به سوی خود کشیده و سوروس را مجبور به فرار به راونا سازد. ماکسیمیان آنجا را محاصره کرد و با دادن وعده ای سوروس را دستگیر و به عنوان گروگان به رم برد. گالریوس لیسینیوس را برای مذاکره با ماکسنتیوس به عنوان سفیر خود به رم فرستاد. این دیدار نتیجه ای دربر نداشت و گالریوس در ۳۰۷ به ایتالیا حمله کرد، اما مجبور به عقب نشینی شد و سوروس با فرمان ماکسنتیوس اعدام گردید.
در اکتبر یا نوامبر ۳۰۸ کنفرانسی در شهر کارنوتوم برگزار شد و لیسینیوس در ۱۱ نوامبر ۳۰۸ به مقام آگوستوسی رسید. لیسینیوس که حتی عنوان سزار را هم نداشت تنها به سبب دوستی با گالریوس و نادیده گرفتن دو سزار حکومت چهارنفره، ماکسیمینوس دایا و کنستانتین یکم به امپراتوری رسید و پانونیا، ایتالیا، آفریقا و اسپانیا به عنوان قلمرو حکومتی او به لیسینیوس واگذار شد.
اما ایتالیا، آفریقا و اسپانیا هنوز در اشغال ماکسنتیوس بود و لیسینیوس که در عمل تنها پانونیا را در اختیار خود داشت، ضعیف ترین امپراتور شناخته می شد. او که ماکسیمینوس دایا را تهدیدی جدی برای خود می دانست با فلاویا یولیا کنستانتیا، خواهر کنستانتین یکم نامزد کرد و موفق شد کنستانتین را متحد خود سازد.
wiki: لیسینیوس