بوئنوس ایرس

بوئنوس آیرس. بوئنوس آیرس (Buenos Aires) پایتخت کشور آرژانتین و بزرگ ترین شهر و بندر آن است. این شهر در ساحل جنوبی ریو دو لاپلاتا، و بر روی ساحل جنوب شرقی قاره آمریکای جنوبی، و مقابل شهر ساکرامنتو، اروگوئه واقع شده است.
Buenos Aires Herald (انگلیسی)
Clarín (اسپانیایی )
La Nación (اسپانیایی )
Página ۱۲ (اسپانیایی )
بوئنوس آیرس که به شدت تحت تأثیر فرهنگ اروپا قرار گرفته، به خاطر معماری، زندگی شبانه، و فعالیت های فرهنگی اش سرشناس است. این شهر همچنین یکی از ثروتمندترین شهرهای آمریکای لاتین است، که در آن بیشتر طبقه متوسط اجتماعی و نیز ساکنانی که دارای تحصیلات عالی هستند، زندگی می کنند.
بوئنوس آیرس پس از درگیری های داخلی در قرن نوزدهم، در ۱۸۸۰ از استان بوئنوس آیرس خارج شد تا توسط دولت فدرال اداره شود. محدوده های شهر نیز گسترش یافت تا شامل شهرهای سابق بلگرانو و فلورس شود.
گاهی از این شهر به عنوان «پایتخت فدرال» یاد می کنند تا آن را از استانی با این نام متمایز سازد. در اصلاحات ۱۹۹۴ قانون اساسی آرژانتین، این شهر یک شهر خودمختار معرفی گردید، از این رو عنوان رسمی آن «شهر خودمختار بوئنوس آیرس» است.

بوینوس آیرس. بوئنوس آیْرِس (Buenos Aires)
پایتخت و بزرگ ترین شهر آرژانتین، در ساحل غربی ریو لا پلاتا، با ۱۳,۳۴۹,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز سیاسی، تجاری، صنعتی، و فرهنگی آرژانتین است. اقتصاد شهر به تولید و صادرات کالاهای کشاورزی وابسته است. بخش عمدۀ صادرات (شامل گندم، گوشت، محصولات لبنی، چرم، و گوشت) و واردات آرژانتین از این شهر صورت می گیرد. بوئنوس آبرس از طریق خطوط هوایی، راه آهن، و بزرگراه با سایر نقاط آرژانتین و جهان ارتباط دارد. دانشگاه بوئنوس آیرس (۱۸۲۱)، بزرگ ترین و قدیمی ترین دانشگاه آرژانتین، موزۀ علوم طبیعی آرژانتین، و کتابخانۀ ملی، با بیش از ۲ میلیون جلد کتاب، از مهم ترین بناهای این شهر به شمار می روند. به رغم تراکم جمعیت، بوئنوس آیرس از گروه های قومی و نژادی یک دست تشکیل شده است. حدود سه چهارم از جمعیت آن را اخلاف مهاجران ایتالیایی و اسپانیایی تشکیل می دهند که بین دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در این شهر ساکن شدند. حضور این مهاجران به شدت بر فرهنگ شهر اثر گذاشته است؛ بوئنوس آیرس، اروپایی ترین شهر امریکای لاتین و بزرگ ترین بندر امریکای جنوبی است. پدرو دِ مندوسا (۱۴۲۸ـ۱۴۹۵م) در ۱۵۳۶ این شهر را با نام سانتا ماریا دل بوئن آیره بنا کرد، که پس از حملۀ سرخ پوستان امریکایی (کراندی) متروک و در ۱۵۸۰ باسازی شد. در ۱۷۷۶ از سوی پادشاه اسپانیا نایب السلطنه ای برای ریود لا پلاتا منصوب و ادارۀ سرزمین های شیعی، پاراگوئه، و آرژانتین امروزی به وی واگذار و بوئنوس آیرس به عنوان پایتخت ایالات مؤتلفه انتخاب شد. در ۱۸۱۰ از اسپانیا مستقل شد و اسپانیا در ۱۸۱۶ استقلال آن را به رسمیت شناخت. این شهر در ۱۸۶۲ رسماً پایتخت آرژانتین شد. استان بوئنوس آیرس، به مرکزیت لاپلاتا، در نزدیکی این شهر قرار دارد.

بوئنوس آیرس. بوئنوس آیرس پایتخت و بزرگترین شهر آرژانتین.
• «بوئنوس آیرس شهر مغروری است. پورتنوس ها یا ساکنان خود شهر بوئنوس آیرس این نکته را حس می کنند و در این غرور با تکبر با شهر خود شریک اند. به استثنای لا بوکا پیش بندر شهر که ترکیبی است از بارسلون اسپانیا و حوضچهٔ مارسی کهن، تمامی شهر بوئنوس آیرس آمیزهٔ موزونی است از بتون و سنگ و خیابان های درختکاری شدهٔ دراز و ساختمان های مورب پایان ناپذیر و آسمان خراش. مسلماً آن گیرایی افسانه ای و آن جذبه و نمک ریودوژانیرو را ندارد لیکن از نظر جوشش و تحرک از آن شهر سر است.»، در اثرش چاپ ۱۹۶۲ -> مارسل نیدرگانگ
• «نخستین احساسی که هرکس ممکن است از این شهر داشته باشد زننده است: شهری است که در نگاه اول، خودش را چنان که هست نشان نمی دهد زیرا همه چیز در آن بی قواره و بی قاعده است. هیچ چیز جالب و دیدنی عملاً در آن وجود ندارد. تنها چیزی که در آن نمایان است کار است و بس.»، در اثرش چاپ ۱۹۶۲ -> مارسل نیدرگانگ