بهروز بقایی

بهروز بقایی (زاده ۱۷ تیر ۱۳۳۲ در تهران) بازیگر، کارگردان و فیلمنامه نویس ایرانی است.
«لبخند با شکوه آقای گیل»، بازیگر (۱۳۵۲)
«تنها راه ممکن»، بازیگر (علا محسنی)
«آپرکات»، ١٣٩٨ بازیگر (محمدرضا قلی پور)
بقایی در سال ۱۳۳۲ در تهران به دنیا آمد. دوران دبستان و دبیرستان را در رودسر، هرزویل و رشت گذراند. پس از دریافت دیپلم برای تحصیل در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر در دانشکده هنرهای دراماتیک به تهران رفت. او پس از ورود به صحنه حرفه ای تئاتر وارد تلویزیون و سینما شد. بقایی فعالیت خود در زمینه تئاتر را با نمایش «لبخند با شکوه آقای گیل» اکبر رادی در سال ۱۳۵۲ آغاز کرد و در سال ۱۳۵۹ با فیلم سینمایی «تاریخ سازان» (به کارگردانی هادی صابر) فعالیت سینمایی خود را نیز آغاز کرد. بقایی همچنین دانش آموختهٔ بازیگری و کارگردانی دانشگاه هنر در سال ۱۳۵۷ و همسر سابق پرستو گلستانی (بازیگر) است.
بقایی همواره همکاری نزدیکی با بیژن بیرنگ و مسعود رسام دارد که از آنجمله می توان به مجموعه تلویزیونی همسران، «سرزمین سبز»، «قطار ابدی» و «سیب خنده» (مجموعه طنز برای کودکان) اشاره کرد. از آخرین فعالیت های تلویزیونی وی می توان کارگردانی سری دوم مجموعه «بازهم زندگی» را نام برد. وی همچنین در یکی از قسمت های سری نخستین این مجموعه با عنوان «جناب مستطاب آشپری» با شرکت نجف دریابندری و همسرش «فهیمه راستکار»، به موضوع کتاب مستطاب آشپزی (نوشته نجف دریابندری) می پرداخت در یک گزارش طنز به کندوکاو در آبگوشت فروشی های تهران پرداخت.
بهروز بقایی در آبان ۱۳۸۸ پیش از حضور در اجرای نمایش «هملت با سالاد فصل» دچار عارضه قلبی شد و در بیمارستان بستری شد.او قبل از ورود به تماشاخانه سنگلج دچار سکته قلبی و مغزی شد که بلافاصله بعد از این اتفاق به بیمارستان شماره ۲ انتقال داده شد. اما به دلیل کمبود امکانات بیمارستان به بیمارستان جم انتقال داده شد.

بهروز بقایی(۱۳۳۲ / ۱۹۵۳م) بازیگر، کارگردان و فیلمنامه نویس ایرانی.
• «کتاب خواندن را بسیار دوست دارم و در طول روز همیشه سعی می کنم مطالعه کتاب را در برنامه کاری ام داشته باشم، البته کتاب خواند به شکل کلاسیک آن برای من بسیار خوشایندتر از آنچه به عنوان اینترنت یا کتاب الکترونیک خوانده می شود، است.»• «گرانی کتاب موجب شده که دوستداران کتاب از آن دور شوند، باید تمهیداتی در نظر گرفته شود تا دسترسی به کتاب برای عموم مردم آسان تر شود.»• «همیشه سعی می کنم آثار و ادبیات کهن ایران را مطالعه کنم و الان هم مشغول مطالعه آثار شاعرانی چون خاقانی، دیوان حافظ، مثنوی هستم و توصیه من به دوستداران کتاب نیز مطالعه آثار بزرگان کشور خودمان است و از میان نویسندگان خارجی نیز سروانتس را پیشنهاد می کنم.»• «ادبیات کهن ایران گنجی پایان ناپذیر است و خیلی متأسف می شوم وقتی می بینم جوانی نسبت به این ارزش های ادبی و فرهنگی اطلاعات کافی ندارد.»• «وقتی حافظ را باز می کنم با دریایی از شور، شعور و معرفت رو به رو می شوم یا وقتی مثنوی می خوانم غرق در اسراری که مولانا بیان می کند می شوم، هرکدام از آن ها برای من جذاب و شیرین است.»• «باید بگویم رشته بازیگری و کارگردانی به نوعی است که مطالعه همه آثار و رشته ها می تواند به ما کمک کند، بنابراین من اگر یک رمان یا یک شعر بخوانم همان قدر برایم مهم است که اگر کتاب های استانیسلاوسکی را بخواهم بخوانم، چون از هرکدام از این کتاب ها می توان در جای خود بهره برد.»