پرویز کیمیاوی (زاده ۱۳۱۸، تهران) کارگردان، فیلم نامه نویس و تدوینگر ایرانی است. کیمیاوی همراهِ سهراب شهیدثالث و عباس کیارستمی از چهره های برجستهٔ مینیمالیست در موج نوی سینمای ایران به شمار می آید. وی برنده جایزه خرس نقره ای جشنواره فیلم برلین برای فیلم باغ سنگی در سال ۱۹۷۶ است.فیلم تصویر در انتظار ساخته حسن صلح جو در سال ۲۰۱۴ درباره پرویز کیمیاوی در بی بی سی فارسی به نمایش در آمد. این مستند نیمه بلند با بیانی سینمایی و تصویری به روایت پرویز کیمیایی از خودش و حضورش در سینما می پردازد.
پیرمرد و باغ سنگی اش (۲۰۰۴) / ۱۳۸۲
ایران سرای من است (فیلم) (۱۹۹۹) / (۱۳۷۷)
اوکی مستر (فیلم) (۱۹۷۹) / (۱۳۵۷)
باغ سنگی (فیلم) (۱۹۷۶) / (۱۳۵۵)
مغولها (فیلم) (۱۹۷۳) / (۱۳۵۲)
پ مثل پلیکان (فیلم) (۱۹۷۲)
مسجد گوهرشاد (فیلم) (۱۹۷۱)
بازار مشهد (فیلم) (۱۹۷۰)
بجنورد تا قوچان (فیلم) (۱۹۷۰)
شیراز هفتاد (فیلم) (۱۹۷۰)
یا ضامن آهو (فیلم) (۱۹۷۰)
تپه های قیطریه (فیلم) (۱۹۶۹)
پرویز کیمیاوی در سال ۱۳۱۸ در تهران متولد شد. پدرش اهل خراسان بود و او دوران کودکی و دوره دبیرستان را در شهر نیشابور سپری کرد. سپس به فرانسه رفت و تحصیلات سینمایی خود را در مدرسه عکاسی و فیلمبرداری ورژیرار در سال ۱۳۴۳ و انستیتو تحصیلات عالی سینمایی ایدک در سال ۱۳۴۵ به اتمام رساند. او فعالیت هنری خود را در فرانسه، به عنوان دستیار کارگردان در شبکه تلویزیونی دفتر رادیو تلویزیون فرانسه آغاز کرد که تا سال ۱۳۴۷ ادامه داشت. وی پس از این مدت فیلم کوتاه «ژان مقدس ایرانی» را در فرانسه ساخت که به عنوام اولین تجربه فیلمسازی او محسوب می گردد.
کیمیاوی در سال ۱۳۵۲ و تحت عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر با فیلم مغولها پا به عرصه سینمای حرفه ای نهاد. او در سال ۱۳۵۷ به فرانسه مهاجرت کرد و فیلمسازی را در تلویزیون آموزشی پاریس ادامه داد. وی پس از سالها به ایران بازگشت و فیلم همه جای ایران سرای من است را ساخت که در هفدهمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و سیمرغ بلورین ویژه هیئت داوران را کسب نمود.
وی در سال ۱۳۸۲ پیرمرد و باغ سنگی اش را ساخت که تا کنون آخرین فیلم در کارنامه سینمایی او به شمار می رود.
پیرمرد و باغ سنگی اش (۲۰۰۴) / ۱۳۸۲
ایران سرای من است (فیلم) (۱۹۹۹) / (۱۳۷۷)
اوکی مستر (فیلم) (۱۹۷۹) / (۱۳۵۷)
باغ سنگی (فیلم) (۱۹۷۶) / (۱۳۵۵)
مغولها (فیلم) (۱۹۷۳) / (۱۳۵۲)
پ مثل پلیکان (فیلم) (۱۹۷۲)
مسجد گوهرشاد (فیلم) (۱۹۷۱)
بازار مشهد (فیلم) (۱۹۷۰)
بجنورد تا قوچان (فیلم) (۱۹۷۰)
شیراز هفتاد (فیلم) (۱۹۷۰)
یا ضامن آهو (فیلم) (۱۹۷۰)
تپه های قیطریه (فیلم) (۱۹۶۹)
پرویز کیمیاوی در سال ۱۳۱۸ در تهران متولد شد. پدرش اهل خراسان بود و او دوران کودکی و دوره دبیرستان را در شهر نیشابور سپری کرد. سپس به فرانسه رفت و تحصیلات سینمایی خود را در مدرسه عکاسی و فیلمبرداری ورژیرار در سال ۱۳۴۳ و انستیتو تحصیلات عالی سینمایی ایدک در سال ۱۳۴۵ به اتمام رساند. او فعالیت هنری خود را در فرانسه، به عنوان دستیار کارگردان در شبکه تلویزیونی دفتر رادیو تلویزیون فرانسه آغاز کرد که تا سال ۱۳۴۷ ادامه داشت. وی پس از این مدت فیلم کوتاه «ژان مقدس ایرانی» را در فرانسه ساخت که به عنوام اولین تجربه فیلمسازی او محسوب می گردد.
کیمیاوی در سال ۱۳۵۲ و تحت عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر با فیلم مغولها پا به عرصه سینمای حرفه ای نهاد. او در سال ۱۳۵۷ به فرانسه مهاجرت کرد و فیلمسازی را در تلویزیون آموزشی پاریس ادامه داد. وی پس از سالها به ایران بازگشت و فیلم همه جای ایران سرای من است را ساخت که در هفدهمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و سیمرغ بلورین ویژه هیئت داوران را کسب نمود.
وی در سال ۱۳۸۲ پیرمرد و باغ سنگی اش را ساخت که تا کنون آخرین فیلم در کارنامه سینمایی او به شمار می رود.
wiki: پرویز کیمیاوی