ناراحت

انزعاج , زمن , غیر مناسب , متململ , مزعج , مشاکس , مضطرب

( صفت ) ۱ - آنچه که در آن راحت و آسایش نیست : جای ناراحت لباس ناراحت وضع ناراحت . ۲ - نا آرام آشوب طلب : [ آدم ناراحتی ] . ۳ - مضطرب مشوش : [ من بخاطر شما ناراحتم ] ۴ - عصبانی .

(حَ ) [ فا - ع . ] (ص . ) ۱ - آن چه که در آن راحت وآسایش نیست . ۲ - ناآرام ، آشوب طلب . ۳ - مضطرب ، پریشان .

ناراحت. [ ح َ ] ( ص مرکب ) در تداول ، ناآرام. بی آرام. که آرام و مطیع نیست. آشوب طلب. فتنه انگیز. طاغی. سرکش که آشوب و بلوا به پا می کند. شرانگیز. که آرام نمی گیرد. || که در آن راحت و آسایش نیست. که در آن نمی توان راحت بود: جای ناراحت. لباس ناراحت.

۱. غمگین.
۲. مضطرب، پریشان.
۳. فاقد راحتی و آسایش.
۴. خشمگین، عصبانی.

اَقه دِرده؛ بُرگِ کِر؛ بِه تَنگ؛ به قمُو؛ به گُند؛ تش به جُو؛ تش به سر؛ چُر؛ دِل گِرُو؛ کِر؛ گِم زیده؛ گِند؛ گِند زِیدِه؛ سه به نر دو به قُند ( یا گُند ) ؛ به غیظ؛چُرنیدِه

اسی