ناقص

خاطی , معطوب , معیوب , ناقص , نصف

کم، کاسته، ناتمام، نارسا
(اسم ) ۱ - ناتمام ناکامل مقابل تام کامل . ۲ - شخصی که بکمال نرسیده ناپخته: برتن ناقصان قبای کمال بطرازهنرندوخته اند. ( خاقانی لغ. ) ۳ - معیوب عیبناک.۴ - نا آزمودهبی تجربه جمع :ناقصین.۵- کم شونده : مقدارشب ازروزفزون بودوبدل شد ناقص همه این راشدوزایدهمه آن را. ( انوری .مد.۶ ) ۹- ( اسم ) کم . ۷- ( صرف عربی ) کلمه ای که فقط لام الفعلش حرف عله باشدمنقص معتل اللام ذوالاربعه و آن بردوقسم است : یاناقص واوی .کلمه ایست که لام الفعلش [و] باشدمانند دعا( دعو )عفا( عفو )غزا ( غزو ).یاناقص یایی .کلمه ایست که لام الفعلش ( ی ) باشدمانند[ رمی ] [روی] .۸- آنست که محتاج بامری خارجی باشد تااورابکمال رساندمقابل کامل.یاجملهناقص. یاجمله اصلی ( اصلیه ) جمله ایست که معنی آن بجمله دیگرتمام شود( جمله اخیررامکمل نامند )مانند: [ بپرهیز از نادانی که خود را دانا شمرد ]
بدین لقب نامیده شده خلیفه ابو خالد یزید بن ولید بن عبدالملک مروان قرشی اموی .

(قِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ناتمام ، نارسا. ،~العقل کم خرد، احمق . ، ~الاعضاء آن که در اعضای بدنش نقصی باشد. ، ~الخلقه آن که دارای نقص مادرزادی باشد. ، ~العضو آن که عضوی از اعضای بدنش ناقص باشد.

ناقص. [ ق ِ ] ( ع ص ) ناتمام. مقابل کامل. ( فرهنگ نظام ) ( آنندراج ). ناتمام. ناکامل. ( ناظم الاطباء ). ناکامل. نیمه کاره. که کمی دارد. نادرست. که کم و کسری دارد. که تمام و کامل نیست :
ناقص محتاج را کمال که بخشد
جز گهر بی نیاز ساکن کامل.رفتی و با تو کمالی که جهان داشت ببرد
گر جهان را پس از این ناقص خوانیم سزاست.مگر فضل من ناقص است از مه من
بر او تکیه گاهی عجب کردمی. || درهم ناقص ؛ درمی که وزنش تمام نباشد. ( ناظم الاطباء ). خفیف غیر تام الوزن. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). سکه ای که سبک تر از وزن معمول باشد و وزنش تام و کامل نباشد. ج ، نُقَّص. || کلته. مقطوع.معیوب. چیزی که به حد کمال نرسیده باشد. ( ناظم الاطباء ). که عیب و نقصانی دارد. به کمال نارسیده. عیبناک :
در آفرینش نفسی اگر بود ناقص
ریاضتش به کمالی که واجب است رسانْد.بزم شراب بی مزه بوسه ناقص است
پیش آی و عیش ناقص ما را تمام کن.ز آثار بدان چون قدر نیکان می شود پیدا
در این عالم وجود ناقص ما هم به کار آید.|| کم. ( نصاب الصبیان ). رجوع به ناقص کردن شود. || نقصان یافته. ( ناظم الاطباء ). کم شونده. ( غیاث اللغات ) :
خصم تو هست ناقص و مال تو زاید است
کت بخت تابع است و جهانت مساعد است.مقدار شب از روز فزون بود وبدل گشت
ناقص همه این را شد و کامل همه آن را. || آنکه از چیز تمام می کاهد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به نقص شود. || ناآزموده کار. بی وقوف. نادان. ( ناظم الاطباء ). ناپخته. ناکامل. بی کمال :
بر تن ناقصان قبای کمال
به طراز هنر ندوخته اند.گر ناقصی ندید کمالش عجب مدار
کز مشک بی نصیب بود مغز بازکام.اول به ناقصان نگرد دهر کز نخست
انگشت کوچک است که جای حساب شد.کاملی گر خاک گیرد زر شود
ناقص ار زر برد خاکستر شود.|| ( اصطلاح صرف ) در اصطلاح علم صرف ، ناقص یا منقوص یا معتل اللام یا ذی الاربعه ، لفظی است که فقط لام الفعلش حرف علت باشد، اگر لام الفعل کلمه ای «واو» باشد آن را «ناقص واوی » گویند، مانند: «دعا» که اصل آن «دعو» و «عفا» که اصل آن «عفو» و «غزا» که «غزو» است ، و چنانچه لام الفعل حرف «یاء» باشد آن را «ناقص یائی » نامند، چون : «رَمی ̍» که اصل آن «رَمَی َ» و «روی » که اصل آن «رَوَی َ» است. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). || ( اصطلاح حکمت ) در اصطلاح حکمت ، ناقص مقابل کامل است ، وجود ناقص مقابل وجود کامل است و ممکنات موجودات ناقص اند. ( از دستور العلماء ج 3 ص 393 ). الناقص هو الذی یحتاج الی امر خارج یمده بالکمال مثل الاشیاءالتی فی الکون. ( فرهنگ علوم عقلی ص 590 از اسفار ج 6 ص 71 ).

۱. آنچه کامل نیست: اطلاعات ناقص.
۲. معیوب: عضو ناقص.
۳. (اسم، صفت ) [قدیمی] چیزی یا کسی که به حد کمال نرسیده.

{defective} [پزشکی] ویژگی اندامی که ناکامل یا معیوب یا نارساست

باختِه؛ سر کَم؛ قَل کندِه؛ کِل زِل؛ زل؛ ناتلنج ( ناتل )