مهر جوی دوستی خواهنده طالب محبت
مهر جوینده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مهرجوینده. [ م ِ جو ی َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) مهرجوی. دوستی خواهنده. طالب محبت. محبت و دوستی و صفا خواهنده :
سخنها چو بشنید از اردشیر
همه مهرجوینده و دلپذیر.
سخنها چو بشنید از اردشیر
همه مهرجوینده و دلپذیر.
فردوسی.
کلمات دیگر: