ابوعمره

ابوعمره . [ اَ ع َ رَ ] (اِخ ) نام مردی شوم مثلی که بر هر قوم که فرودآمدی آفات و بلیّات از جنگ و قحط و وبا و مرگ بر آن قوم نازل شدی .

ابوعمره . [ اَ ع َ رَ ] (ع اِ مرکب ) گرسنگی . (مهذب الاسماء) (السامی فی الاسامی ) (منتهی الارب ). جوع . (المزهر). || فقر. سؤحال . (المزهر). افلاس . (منتهی الارب ).

ابوعمره . [ اَ ع َ رَ ] (اِخ ) ابن محصن الانصاری والد عبدالرحمن . صحابی است .

ابوعمره . [ اَ ع َ رَ ] (اِخ ) از روات حدیث است و محمد بن یحیی بن حبان از او روایت کند.

ابوعمره . [ اَ ع َ رَ ] (اِخ ) انصاری . صحابی است و در حیات رسول درگذشت .

ابوعمره . [ اَ ع َ رَ ] (اِخ ) انصاری . صحابی است .

ابوعمره . [ اَ ع َ رَ ] (اِخ ) انصاری نجاری . از بنی مالک بن نجار. صحابی است و در نام اوخلاف است وی بصفین در رکاب علی علیه السلام کشته شد.