کلمه جو
صفحه اصلی

تصویربرداری پزشکی

دانشنامه عمومی

تصویربرداری پزشکی (به انگلیسی: Medical imaging) تکنیک و فرایند مورد استفاده برای ساختن تصاویری از بدن انسان (یا بخش ها و عملکردهای آن) برای اهداف کلینیکی (روش های پزشکی که در جستجوی شناخت، درمان و بررسی بیماری ها هستند.) یا علوم پزشکی (شامل مطالعات آناتومیک و فیزیولوژیک) است. تصویربرداری پزشکی، تداخلیست از چند شاخهٔ علوم همانند فیزیک پزشکی، مهندسی پزشکی، زیست شناسی، و اپتیک.
اسکن استخوان: تزریق موادی پرتوزا، تجمع آن در مغز استخوان، و تصویربرداری و تشخیص آن توسط یکی از روش های تصویربرداری (تصویر زیر را ببینید). تومورها را لذا می توان با جذب نسبی بیشتر ماده رادیواکتیو مشاهده کرد و تمیز داد.
اسکن مغزی: تزریق موادی پرتوزا، عبور آن از سد خونی مغز، تجمع آن در آسیب دیدگی های مغزی (مثل تومورها)، و تصویربرداری و تشخیص آن توسط یکی از روش های تصویربرداری.
اسکن گالیم
اسکن موگا
اسکن های ریوی
اسکن سستامیبی تکنیتیوم-۹۹ام
سینتیگرافی تالیم-۲۰۱
اسکن تیروئید
در این مقاله و مقالات مربوطه، «پرتوشناسی» (رادیولوژی) زیرمجموعه ای از علوم پزشکی تعریف گردیده است. در تصویربرداری پزشکی، روش هایی مانند میکروسکوپ نیروی اتمی یا میکروسکوپ الکترونی عبوری یا میکروسکوپ پراب پویشی یا میکروسکوپ الکترونی روبشی که معمولاً کاربرد مستقیم بالینی ندارند در نظر گرفته نشده اند، حال آنکه پرتوشناسی (یا رادیولوژی) بیشتر جنبه یک رشته آکادمیک دارد.
اگرچه تاریخ مدونی دربارهٔ تصویربرداری پزشکی پرداخته نشده است، اما می توان به نقش دانشمندان فیزیک و مهندسان در بستر تاریخی نیم نگاهی انداخت.
اولین تکنیک و مدالیته تصویربرداری مدرن با کشف اشعه ایکس توسط آقای ویلیام رونتگن در سال ۱۸۹۵ بازمی گردد. بیشتر تلاش های فیزیکی برای پیشبرد سیستم های رادیوگرافی و تصویربرداری با اشعه ایکس نظیر نمایشگرهای تشدیدکننده، مقطع نگاری، چرخاندن مجراهای آندی و ... در ۱۰ تا ۲۰ سال پس از آن رخ داد.


کلمات دیگر: