اشکه: شکوه، جاه وجلال، شان وشوکت، مهابت
شان و شوکت و شکوه و عظمت عظمت و حشمت و آنرا شکوه خوانند .
شان و شوکت و شکوه و عظمت عظمت و حشمت و آنرا شکوه خوانند .
اشکوه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اشکوه. [ اُ / اِ ] ( اِ ) شأن و شوکت و شکوه و عظمت. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ). عظمت و حشمت و آن را شکوه خوانند. مولوی معنوی فرماید :
صدق موسی بر عصا و کوه زد
بلکه بر دریای پراشکوه زد.
صدق موسی بر عصا و کوه زد
بلکه بر دریای پراشکوه زد.
( جهانگیری ) ( سروری ).
مهابت و ترس و بر این قیاس است اشکوهید و شکوهید. ( رشیدی ). حشمت و عظمت و وقار. ( شعوری ). و رجوع به شکوه شود.فرهنگ عمید
۱. شکوه، جاه و جلال، شٲن و شوکت.
۲. مهابت، هیبت: صدق موسی بر عصا و کوه زد / بلکه بر دریای پراشکوه زد (مولوی: ۷۸۶ ).
۲. مهابت، هیبت: صدق موسی بر عصا و کوه زد / بلکه بر دریای پراشکوه زد (مولوی: ۷۸۶ ).
دانشنامه عمومی
اشکوه، روستایی از توابع بخش خضرآباد شهرستان اشکذر در استان یزد ایران است.
این روستا در دهستان کذاب قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۹ نفر (۸خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان کذاب قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۹ نفر (۸خانوار) بوده است.
wiki: اشکوه
پیشنهاد کاربران
اشکوه مردمانی از طایفه کولیوند
کلمات دیگر: