بکرایی

بکرایی (Aegle marmelos) متعلق است به خانواده سداب و در هند، ایران، پاکستان و بنگلادش دیده شده است. این گیاه در هند به صورت سنتی به عنوان دارو و غذا مورد استفاده قرار می گیرد. بکرایی در ختچه ای در اندازه متوسط است. خاردار و دارای برگ های مرکز نسبتاً دراز به طول ۵ سانتی متراست و برگچه های آن ظاهر بیضوی نوک تیز نازک دارند. گل های آن دارای مشخصات کلی انواع Citvusها و به رنگ سفید مایل به به سبز است. منشأ اصلی آن در هند بوده است. در جنوب ایران نیز وجود دارد میوه اش مدور به رنگ خاکستری گوشت دار و دارای طعم شیرین است. پوست بسیار سفتی دارد بسیار خوشبو و طعم مطبوع دارد. مطالعات بر روی میوه بکرایی نشان داد روغن های ضروری آن بر ضد ۲۱ نوع باکتری مؤثر می باشد. در تحقیقی اثر کنسانتره آب میوه بکرایی بر روی میزان گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، کرآتینین و فعالیت آنزیم سرم خون موش های صحرایی دیابتی اثرات کاهنده کنسانتره بکرایی بر میزان قند و چربی خون در موش های دیابتی مشاهده گردید. ریشه، دانه و میوه آن ارزش درمانی دارد. مغز آن شامل ترکیبات فعال از جمله کارتنوئید، فنولیک، آلکالوئید، ترپنوئید است که علیه بیماری های مزمن استفاده می شوند. شامل ویتامین های C,A، ویتامین، ریبوفلاوین، نیاسین است. همچنین برای درمان انگل های روده استفاده می شود. با کسب نتایج مطلوب و فراهم بودن شرایط تولید تجاری می توان از عصاره این میوه برای درمان انواع عفونت های میکروبی قارچی و به عنوان نگهدارنده غذایی و مؤثر در جلوگیری از سرطان و پیری زودرس استفاده نمود.
Aegle marmelos, the bael fruit herbcyclopedia.com

بَکْرایی (Bengal quince)
بَکْرایی
بَکْرایی
درختچه ای خاردار با نام علمی Aegle marmelos از تیرۀ مرکبات. این گیاه دارای برگ های مرکب و دُم برگ دراز، گل های سفید مایل به سبز و میوۀ گِرد زردرنگ و گوشتی با طعم شیرین ولی عموماً ناپسند است. برگ تازۀ این گیاه تَب بُر، گل های آن ضد استفراغ، میوۀ رسیده اش اشتهاآور و مقوّی، و جوشاندۀ ریشه اش مفید در درمان تب مالاریا و اسهال های ساده است. این درختچه در بلوچستان می روید و در آن جا آن را باب بارتو می نامند.