افشردن بپای سپردن چیزی را و شکستن
هص
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
هص. [ هََ ص ص ] ( ع مص ) افشردن. ( تاج المصادر بیهقی ). || به پای سپردن چیزی را و شکستن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || درنشاندن. ( منتهی الارب ). رجوع به هصهصة شود.
کلمات دیگر: