<div class="boxBd">یکتای پیراهن. [ ی َ / ی ِ هََ ] ( ص مرکب ) یکتاپیرهن. شخصی که یک پیراهن در بر داشته باشد و بس. ( آنندراج ). که تنها یک پیرهن بر تن دارد. که تنها پیراهن بر تن دارد بی جامه و ملبوس دیگر. ( یادداشت مؤلف ) : <br>تو کز بند قبا وا کردنش رخت سفر بستی <br>چه خواهی کرد گر یکتای پیراهن برون آید.<div class="au">عبداﷲ وحدت قمی ( از آنندراج ).</div></div>

یکتای پیراهن. [ ی َ / ی ِ هََ ] ( ص مرکب ) یکتاپیرهن. شخصی که یک پیراهن در بر داشته باشد و بس. ( آنندراج ). که تنها یک پیرهن بر تن دارد. که تنها پیراهن بر تن دارد بی جامه و ملبوس دیگر. ( یادداشت مؤلف ) : تو کز بند قبا وا کردنش رخت سفر بستی چه خواهی کرد گر یکتای پیراهن برون آید. عبداﷲ وحدت قمی ( از 

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd"><b>( یکتا ی پیراهن )</b> ۱-(صفت ) کسی که جزیک پیراهن لباسی برتن نداشته باشد آنکه تنها یک پیراهن پوشیده باشد. ۲- بایک پیراهن : با آنکه بدنش خیس عرق بود یکتای پیراهن برخاست .</div>

( یکتا ی پیراهن ) ۱-(صفت ) کسی که جزیک پیراهن لباسی برتن نداشته باشد آنکه تنها یک پیراهن پوشیده باشد. ۲- بایک پیراهن : با آنکه بدنش خیس عرق بود یکتای پیراهن برخاست .

یکتای پیراهن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا