( مصدر ) بوهم انداختن در گمان افکندن ایجاد پندار کردن . جمع : توهیمات .
توهیم
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(تُ ) [ ع . ] (مص م . ) به وهم انداختن .
لغت نامه دهخدا
توهیم. [ ت َ ] ( ع مص ) به غلط افکندن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). بدگمانی افکندن و در غلط انداختن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) :
کای عجب ، نهی از پی تحریم بود
یا به تأویلی بدو توهیم بود.
کای عجب ، نهی از پی تحریم بود
یا به تأویلی بدو توهیم بود.
مولوی.
فرهنگ عمید
۱. در وهم و خیال انداختن، به گمان افکندن.
۲. در غلط و اشتباه انداختن.
۲. در غلط و اشتباه انداختن.
کلمات دیگر: