مشتغل

کسی که دارای شغل وکاراست، کسی که سرگرم کاری است
( اسم ) ۱ - مشغول شونده سرگرم بکاری . ۲ - روی بر گرداننده ( با از آید ) : ز سودای جانان بجان مشتغل بذکر حبیب از جهان مشتغل . در مصراع اول بمعنی مشغول شونده و در مصراع دوم بمعنی روی گرداننده است یعنی بسبب عشق معشوق بجان و دل مشغولند . ۳ - آنکه دارای شغل وکاری است .

(مُ تَ غِ ) [ ع . ] (اِفا. ) دارای کار و شغل .

مشتغل. [ م ُ ت َ غ ِ ] ( ع ص ) مشغول شونده. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
ز سودای جانان به جان مشتغل...
در این مصراع به معنی مشغول شونده است... ( از غیاث ) ( از آنندراج ). سرگرم. مشغول :
چو دشمن به دشمن شود مشتغل
تو با دوست بنشین به آرام دل.مشتغل توام چنان کز همه چیز غایبم
مفتکر توام چنان کز همه چیز غافلم.خداوند نعمت به حق مشتغل
پراکنده روزی پراکنده دل. || روی گرداننده. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ): به ذکر حبیب از جهان مشتغل... یعنی به سبب عشق معشوق به جان و دل مشغولند، یعنی از ته دل و صدق جان خواهان او هستند. ( معنی اول ). و به یاد او از جان روی گردانیده اند. لفظ اشتغال از باب افتعال است که به تغییر صله معنی آن متغیر می شود، چنانکه لفظ رغبت که به معنی خواهش است چون صله آن «عن » آید به معنی اعراض آید، چنانکه در حدیث «من رغب عن سنتی فلیس منی » همچنین لفظ اشتغال را هرگاه به لفظ «از» که ترجمه «عن » است استعمال کنند معنی آن روی گردانیدن بود. ( از غیاث ) ( از آنندراج ). || سرگرم کننده. مشغول دارنده. اسباب اشتغال :
آینه بیرون کشید او از بغل
خوب را آیینه باشد مشتغل.و رجوع به مدخل بعد شود.

---

مشتغل. [ م ُ ت َ غ ِ / م ُ ت َ غ َ ] ( ع ص ) باکار. ( از اقرب الموارد ) ( از محیط المحیط ) ( از تاج العروس ). باکار و مشغول. ( ناظم الاطباء )

۱. کسی که دارای شغل و کار است.
۲. کسی که سرگرم کاری است.