برسیان

برسیان . [ ب َ ] (اِ) برسیا. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به برسیا شود.

برسیان . [ ب ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان براآن بخش حومه ٔ شهرستان اصفهان . سکنه ٔ آن 373 تن است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).

۱. گیاهی فاقد شکوفه و گل که در حوالی کوفه می‌روید.
۲. عشقه.

نوعی خرما.

واژه ای اوستایی است - شامل بَرَ + سئِنَه، به معنای آغوشی برای باز ، یا همان پرنده معروف شکاری ، یا سیمرغ هم معنا می دهد . به معنای آغوشی برای پرواز کردن نیز هست . برسیان ، در گذشته های دور نام محلی بوده در حاشیة دجله و فرات و کوفة امروز،که روزگاری مشمول خاک و سرزمین ایران بوده ، و مردم آن به زبان اوستایی تکلم می کردند. در این ناحیه نوعی خرمای پا کوتاه به عمل می آمد که نیاز به گرد افشانی نداشته و خود با وزش مختصر بادی شروع به گرد افشانی می نموده است.

یک واژه اوستایی است - شامل بَرَ + سئِنَه ، به معنای آغوشی برای باز ، یا همان پرنده معروف شکاری ، یا سیمرغ هم معنا می دهد . به معنای آغوشی برای پرواز کردن نیز هست . برسیان ، در گذشته های دور نام محلی بوده در حاشیة دجله و فرات و کوفة امروز،که روزگاری مشمول خاک و سرزمین ایران بوده ، و مردم آن به زبان اوستایی تکلم می کردند. در این ناحیه نوعی خرمای پا کوتاه به عمل می آمد که نیاز به گرد افشانی نداشته و خود با وزش مختصری بادی شروع به گرد افشانی می نموده است.