کلمه جو
صفحه اصلی

شیمه


مترادف شیمه : خلق، خو، داب، طبع، طبیعت، عادت

فارسی به انگلیسی

natural disposition, manners

فرهنگ اسم ها

اسم: شیمه (دختر) (عربی) (تلفظ: šime) (فارسی: شيمه) (انگلیسی: shime)
معنی: طینت، سرشت، ( در قدیم ) عادت و طبیعت، خوی، خصلت

(تلفظ: šime) (عربی) (در قدیم) عادت و طبیعت ، خوی ، خصلت ، طینت ، سرشت .


مترادف و متضاد

خلق، خو، داب، طبع، طبیعت، عادت


فرهنگ فارسی

خلق، خوی، بیعت، عادت، شیم جمع
( اسم ) خلق خوی طبیعت عادت جمع : شیم .
قسمی از انگور

فرهنگ معین

(ش مَ ) [ ع . شیمة ] (اِ. ) خلق ، خوی ، عادت .

لغت نامه دهخدا

شیمه. [ م َ / م ِ ] ( از ع ، اِ ) شیمة. عادت و طبیعت. ( ناظم الاطباء ). طبیعت و عادت و خوی. ( غیاث ). خوی ( و بدین معنی به همزه نیز آمده ). ( آنندراج ). ج ، شیَم. ( مهذب الاسماء ). خوی نیک. ( دهار ).خو. شنشنه. هجیر. شئمة. دأب. عادت. خصلت. دیدن. خلق. طبیعت. طینت. سرشت. ( یادداشت مؤلف ) :
گر باد به فرخار برد شیمه داروت
از قوت او روح پذیرد بت فرخار.
سنایی.
رجوع به شیمت شود.
|| خاک برکنده از زمین. ج ، شیَم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

شیمه. [ م َ / م ِ ] ( اِ ) قسمی از انگور. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از فرهنگ جهانگیری ) ( از برهان ).

شیمه . [ م َ / م ِ ] (اِ) قسمی از انگور. (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از فرهنگ جهانگیری ) (از برهان ).


شیمه . [ م َ / م ِ ] (از ع ، اِ) شیمة. عادت و طبیعت . (ناظم الاطباء). طبیعت و عادت و خوی . (غیاث ). خوی (و بدین معنی به همزه نیز آمده ). (آنندراج ). ج ، شیَم . (مهذب الاسماء). خوی نیک . (دهار).خو. شنشنه . هجیر. شئمة. دأب . عادت . خصلت . دیدن . خلق . طبیعت . طینت . سرشت . (یادداشت مؤلف ) :
گر باد به فرخار برد شیمه ٔ داروت
از قوت او روح پذیرد بت فرخار.

سنایی .


رجوع به شیمت شود.
|| خاک برکنده از زمین . ج ، شیَم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).

شیمة. [ م َ ] (ع اِ) خوی و عادت و طبیعت . (ناظم الاطباء). شیمه . خو. (منتهی الارب ). خلق . (اقرب الموارد). رجوع به خوی شود.


( شئمة ) شئمة. [ ش ِءْ م َ ] ( ع اِ ) لغتی است در شیمه چه یاءمبدل به همزه شود. بمعنی خلق و عادت و طبیعت و بیشتر بصورت شیمه آید. ( از اقرب الموارد ). خوی و عادت و طبیعت. ( ناظم الاطباء ). ج ، شَیم. رجوع به شیمة شود.

شئمة. [ ش ِءْ م َ ] (ع اِ) لغتی است در شیمه چه یاءمبدل به همزه شود. بمعنی خلق و عادت و طبیعت و بیشتر بصورت شیمه آید. (از اقرب الموارد). خوی و عادت و طبیعت . (ناظم الاطباء). ج ، شَیم . رجوع به شیمة شود.


فرهنگ عمید

۱. خلق، خوی، طبیعت.
۲. عادت.

دانشنامه عمومی


پیشنهاد کاربران

قوه، توان، قوت

شِیمَه به معنی خوشهٔ انگور سیاه هم هستش


کلمات دیگر: