کیازند. [ زَ ] ( اِ مرکب ) به معنی پادشاه بزرگ و عظیم باشد، چه کیا پادشاه و زند بزرگ و عظیم را گویند. ( برهان ). به معنی پادشاه بزرگ و عظیم الشأن است ، چه کیا به معنی پادشاه و زند به معنی عظیم و بزرگ آمده است و کتاب خدا را که پارسیان معتقد بوده اند به این معنی زندخواندند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). پادشاه. ( اوبهی ).