گوهرافشان

اسم: گوهرافشان (دختر) (فارسی) (تلفظ: g.-afšān) (فارسی: گوهرافشان) (انگلیسی: gowhar-afshan)
معنی: گوهرریز، گوهربار، منظور فصیح و بلیغ، نثار کننده ی گوهر، ( به مجاز ) فصیح و بلیغ، ( به مجاز ) گوهر افشانی

۱ - ( صفت ) نثار کنند. گوهر : نثره به نثار گوهر افشان طرفه طرفی دگر زرافشان . ( نظامی ) ۲ - فصیح و بلیغ : زبان گوهر افشان که ترجمان ملهم اقبال بود برگشاد . ۳ - ( اسم ) گوهر افشانی : شه از گوهر افشان آن کان گنج ز گوهر بر آمودن آمد برنج . ( نظامی )

گوهرافشان. [ گ َ / گُو هََ اَ ]( نف مرکب ) نثارکننده گوهر. گوهر پخش انداز. گوهرافشاننده. جواهر نثارکننده. ( از بهار عجم ) :
نثره به نثارگوهرافشان
طرفه طرفی دگر زرافشان. || کنایه از فصیح و بلیغ :
بدان لفظ بلند گوهرافشان
که جان عالم است و عالم جان. || ( حامص مرکب ) گوهرافشانی :
شه از گوهرافشان آن کان گنج
ز گوهر برآمودن آمد به رنج.

گوهرریز، گوهربار.