مترادف موهبت : بخشش، دهش، عطا، عطیه
برابر پارسی : دهش، بخشش، داده
موهبت
مترادف موهبت : بخشش، دهش، عطا، عطیه
برابر پارسی : دهش، بخشش، داده
فارسی به انگلیسی
gift, present, donation, generosity, blessing, endowment, bounty, boon, wealth, assent, convenience, dispensation, privilege
boon, bounty, endowment, gift, wealth
فارسی به عربی
مبارکة , هبة , هدیة
فرهنگ اسم ها
اسم: موهبت (دختر) (عربی) (تلفظ: mu(ow)hebat) (فارسی: موهبت) (انگلیسی: muhebat)
معنی: هر چیز ارزشمندی که به کسی بخشیده می شود، هر چیز ارزشمندی که به کسی بخشیده می شود یا او از آن بهره مند است
معنی: هر چیز ارزشمندی که به کسی بخشیده می شود، هر چیز ارزشمندی که به کسی بخشیده می شود یا او از آن بهره مند است
مترادف و متضاد
بخشش، دهش، عطا، عطیه
استعداد، بخشش، نعمت، موهبت، عطا، عطیه، ژنی، هدیه، کادو، پیشکش، ره اورد
برکت، دعای خیر، نعمت خدا داده، نعمت، موهبت، دعای پیش از غذا
موهبت، اعطا، دارا
فرهنگ فارسی
(جمع آن موهبت‌ها و مواهب است) عطیه، هدیه، نعمت
بخشش، دهش، آنچه به کسی ببخشند، مواهب جمع
۱ - ( اسم ) بخشش دهش .
۱ - ( اسم ) بخشش دهش .
جملات نمونه
موهبت الهی
divine blessing, godsend, grace, manna
فرهنگ معین
(مَ هِ بَ ) [ ع . موهبة ] (اِ. ) بخشش ، دهش .
(مَ یا مُ هَ بَ ) [ ع . موهبة ] (اِ. ) ۱ - عطیه . ۲ - چیزی که بخشیده شود، آنچه که به کسی بخشند. ج . مواهب .
(مَ یا مُ هَ بَ ) [ ع . موهبة ] (اِ. ) ۱ - عطیه . ۲ - چیزی که بخشیده شود، آنچه که به کسی بخشند. ج . مواهب .
(مَ هِ بَ) [ ع . موهبة ] (اِ.) بخشش ، دهش .
(مَ یا مُ هَ بَ) [ ع . موهبة ] (اِ.) 1 - عطیه . 2 - چیزی که بخشیده شود، آنچه که به کسی بخشند. ج . مواهب .
لغت نامه دهخدا
موهبت. [ م َ هََ / هَِ ب َ ]( ع اِمص ، اِ ) موهبة. بخشش. ( غیاث ). بخشش و دهش. انعام. ( ناظم الاطباء ). عطیه. عطا. دهش. آنچه ببخشند. بخش. بخشیدن. هبة. ج ، موهبات ، مواهب. ( یادداشت مؤلف ) : اکنون شمتی از محاسن عدل که پادشاهان را ثمین ترین حلیتی و نفیس ترین موهبتی است یاد کرده شود.( کلیله و دمنه ). آن را در خزاین خود موهبتی عزیز و ذخیرتی نفیس شمرد. ( کلیله و دمنه ). غزات جنود و کمات اسود خویش را پیش خواند و هریکی را به مکرمتی جمیل و موهبتی جزیل بنواخت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 348 ).
موهبت را بر کف دستش نهد
وز کفش آن را به مرحومان دهد.
- موهبت عظمی ؛ عطیه بزرگ. بخششی عظیم. ( یادداشت مؤلف ).
|| لطف. کرم. نعمت. انعام. تفضل. ( از یادداشت مؤلف ) : مصیبت سخت بزرگ است اما موهبت به بقای خداوند بزرگتر. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 291 ).
موهبة. [ م َ هََ / هَِ ب َ ] ( ع اِمص ، اِ ) بخشش. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( دهار ). دهش. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). موهبت. آنچه ببخشند. ج ، مواهب. ( مهذب الاسماء ) : احسن اﷲ حفظک و حیاطتک و امتع امیرالمؤمنین بک و بالنعمة الجسیمة و المنحة الجلیلة و الموهبة النفیسة فیک و عندک. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 298 ).و یری أن الموهبة لدیه فیهما سابغة. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 299 ). || ( اِ ) ابر که هرجا بارد.( منتهی الارب ). || مغاکی در کوه که آب در وی گرد آید. ج ، مواهب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || آبگیر کوچک. ج ، مواهب. ( منتهی الارب ).
موهبت را بر کف دستش نهد
وز کفش آن را به مرحومان دهد.
مولوی.
و رجوع به موهبة شود.- موهبت عظمی ؛ عطیه بزرگ. بخششی عظیم. ( یادداشت مؤلف ).
|| لطف. کرم. نعمت. انعام. تفضل. ( از یادداشت مؤلف ) : مصیبت سخت بزرگ است اما موهبت به بقای خداوند بزرگتر. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 291 ).
موهبة. [ م َ هََ / هَِ ب َ ] ( ع اِمص ، اِ ) بخشش. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( دهار ). دهش. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). موهبت. آنچه ببخشند. ج ، مواهب. ( مهذب الاسماء ) : احسن اﷲ حفظک و حیاطتک و امتع امیرالمؤمنین بک و بالنعمة الجسیمة و المنحة الجلیلة و الموهبة النفیسة فیک و عندک. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 298 ).و یری أن الموهبة لدیه فیهما سابغة. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 299 ). || ( اِ ) ابر که هرجا بارد.( منتهی الارب ). || مغاکی در کوه که آب در وی گرد آید. ج ، مواهب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || آبگیر کوچک. ج ، مواهب. ( منتهی الارب ).
موهبت . [ م َ هََ / هَِ ب َ ](ع اِمص ، اِ) موهبة. بخشش . (غیاث ). بخشش و دهش . انعام . (ناظم الاطباء). عطیه . عطا. دهش . آنچه ببخشند. بخش . بخشیدن . هبة. ج ، موهبات ، مواهب . (یادداشت مؤلف ) : اکنون شمتی از محاسن عدل که پادشاهان را ثمین ترین حلیتی و نفیس ترین موهبتی است یاد کرده شود.(کلیله و دمنه ). آن را در خزاین خود موهبتی عزیز و ذخیرتی نفیس شمرد. (کلیله و دمنه ). غزات جنود و کمات اسود خویش را پیش خواند و هریکی را به مکرمتی جمیل و موهبتی جزیل بنواخت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 348).
موهبت را بر کف دستش نهد
وز کفش آن را به مرحومان دهد.
و رجوع به موهبة شود.
- موهبت عظمی ؛ عطیه ٔ بزرگ . بخششی عظیم . (یادداشت مؤلف ).
|| لطف . کرم . نعمت . انعام . تفضل . (از یادداشت مؤلف ) : مصیبت سخت بزرگ است اما موهبت به بقای خداوند بزرگتر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 291).
موهبت را بر کف دستش نهد
وز کفش آن را به مرحومان دهد.
مولوی .
و رجوع به موهبة شود.
- موهبت عظمی ؛ عطیه ٔ بزرگ . بخششی عظیم . (یادداشت مؤلف ).
|| لطف . کرم . نعمت . انعام . تفضل . (از یادداشت مؤلف ) : مصیبت سخت بزرگ است اما موهبت به بقای خداوند بزرگتر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 291).
فرهنگ عمید
آنچه به کسی ببخشند، بخشش، دهش.
پیشنهاد کاربران
لطف، صفا،
از ریشه وهَب به معنی بخشید
وهّاب بخشنده • از اسامی خداوند
وهّاب بخشنده • از اسامی خداوند
بخشش، هدیه، عطا ، دهش
بخششش، دهش، احسان و. . .
مفردِ مواهب
مفردِ مواهب
بخشش، دهش ( و گاهی هر دو با هم )
برگرفته از پیوند زیر:
https://www. behzadbozorgmehr. com/2018/12/blog - post_23. html
برگرفته از پیوند زیر:
https://www. behzadbozorgmehr. com/2018/12/blog - post_23. html
هدیه
کلمات دیگر: