دوستدار بچه بچه خواه .
بچه دوست
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بچه دوست. [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) که بچه را دوست دارد. دوستدار بچه. بچه خواه. مهربان نسبت به بچه. مرد یا زنی که فرزند خود یا کسان دوست دارد. که اطفال را دوست گیرد. ( یادداشت مؤلف ).
کلمات دیگر: