اثول

اثول . [ اَ وَ ] (ع ص ) دیوانه . (زوزنی ).احمق . || کم نصرت . کم خیر. || سست کار. || سست رو. || تکه ٔ دیوانه . ج ، ثول . (منتهی الارب ).

اثول . [ اُ ] (اِخ ) موضعی است در خوزستان که ذکر آن در فتوح اسلام آمده است . (معجم البلدان ) (مراصد).

اثول . [ اُ ] (ع اِ) ج ِ اَثل . درختان شوره گز.

اثول . [ اُ ] (ع مص ) بن گرفتن . استوار شدن . (منتهی الارب ).