( صفت ) مرکبی که نعل پولادین دارد: [ ز تاج مرصع بیاقوت و لعل ز تازی سمندان پولاد نعل .] ( نظامی )
پولاد نعل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پولادنعل. [ ن َ ] ( ص مرکب ) که نعل پولادین دارد :
سم بادپایان پولادنعل
بخون دلیران زمین کرده لعل.
ز تازی سمندان پولادنعل.
سم بادپایان پولادنعل
بخون دلیران زمین کرده لعل.
نظامی.
ز تاج مرصع بیاقوت و لعل ز تازی سمندان پولادنعل.
نظامی.
کلمات دیگر: