سقط جنین بچه ساقط کردن .
بچه افکندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بچه افکندن. [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) سقط جنین. بچه ساقط کردن. بچه نارس بدنیا آوردن. انداختن زن حامله طفل نارسیده را. فکانه کردن جنین را: اجهاض ، اعجال ؛ بچه افکندن شتر. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: