علاءالدین ملماسی

علاءالدین ملماسی (زاده ۱۸ دیماه سال ۱۳۳۰ در محله انگج تبریز - در گذشته ۴ تیرماه ۱۳۹۰ در شیراز) عکاس، مترجم، محقق، مدرس، زبانشناس، شیمیدان و شاعر بود.وی در یک خانواده علمی مذهبی متولد شد و اولین فرزند محمود ملماسی متخلص به آزرم تبریزی بود. آزرم خود از اعقاب شاعر مشهور آذربایجانی همام تبریزی است.
ملماسی پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی، مدرک کارشناسی خود را در رشته زبان انگلیسی از دانشگاه تبریز کسب نمود. او در سن سیزده سالگی با عکاسی آشنا شد. از سال ۱۳۴۷ بطور مستمر و علمی در تمامی زمینه های عکاسی فعالیت خود را پی گیری نمود و در این میان شیمی عکاسی بخش عمده توجه او را به خود جلب کرد.
ابداع طراحی بر روی کاغذ عکاسی با استفاده از مواد شیمیائی از فعالیت های ملماسی بود. وی به طور معمول از مکان های حاوی اطلاعات تاریخی عکاسی می کرد. در اکثر کارهای او تأکید بر نور و سایه، بی پیرایگی و اغتشاش (دو عامل نقیض) به چشم می خورد. وی همچنین به طور گسترده با دوربین قطع متوسط و دوربین قطع بزرگ کار می کرد.
(فارسی: به پیر میکده بگویید که سحر، این شاعر را دعا نماید، کاشکی مرگ نبود تا زمان دهان به دهان نقل شدن سخنانش را می دید)

علاءالدین ملماسی (زاده دیماه سال ۱۳۳۰ در محله انگج تبریز - در گذشته ۴ تیرماه ۱۳۹۰ در شیراز) عکاس، مترجم، محقق، مدرس، زبانشناس، شیمیدان و شاعر بود.
• «در نزاع بین دو نفر همیشه ناگفته ها بیشتر از گفته شده ها تعیین کننده هستند.»• «از بی پولی ماشین چاپ اسکناس اش را فروخت.» کاریکلماتور• «دشمن کهنه به ز دشمن نو.»• «سایه ام گفت: بکش کنار کمی آفتاب به من بزند!»