فرانکلین دلانو روزولت

فرانکلین دلانو روزولت (به انگلیسی: Franklin Delano Roosevelt) (‎/roʊzəvəlt/‎، آن طور که خود تلفظ می کرد، یا ‎/roʊzəvɛlt/‎; زاده ۳۰ ژانویه ۱۸۸۲ – درگذشته ۱۲ آوریل ۱۹۴۵), مشهور به اف دی آر دولتمرد و رهبر سیاسی آمریکایی بود که به عنوان سی و دومین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از ۱۹۳۳ تا زمان مرگش در ۱۹۴۵ فعالیت کرد. او که دموکرات بود، رکورد چهار بار پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا را داراست و به عنوان چهره ای کلیدی در وقایع جهان در میانهٔ قرن بیستم مطرح است. او در بیشتر رکود بزرگ و جنگ جهانی دوم حکومت ایالات متحده را رهبری کرد. او به عنوان رهبر مسلط حزبش، ائتلاف نیو دیل را ساخت، سیاست آمریکا را به نظام حزبی پنجم تغییر راستا داد، و لیبرالیسم آمریکا را در ثلث دوم قرن بیستم تعریف کرد.
النور روزولت
موزه و کتابخانه ریاست جمهوری فرنکلین روزولت
محققین تاریخ و علوم سیاسی، روزولت را غالباً در کنار آبراهام لینکلن و جرج واشینگتن، به عنوان یکی از برترین رؤسای جمهور آمریکا رده بندی می کنند
روزولت در سال ۱۸۸۲ در یک خانواده برجسته، قدیمی هلندی اهل شهرستان داچس، نیویورک متولد شد. او در نهادهای آموزشی نخبه پروری چون مدرسه گروتون، کالج هاروارد، و مدرسه حقوق کلمبیا تحصیل کرد. در ۲۳ سالگی در سال ۱۹۰۵ با النور روزولت ازدواج کرد، و با او شش فرزند داشت. او در سال ۱۹۱۰ وارد سیاست شد، و در سنای ایالتی نیویورک، و سپس به عنوان دستیار وزیر نیروی دریایی در دوره رئیس جمهور توماس وودرو ویلسون کار کرد. در سال ۱۹۲۰، روزولت جفت انتخابی و معاون جیمز میدلتون کاکس نامزد حزب دمکرات در انتخابات ریاست جمهوری بود، ولی این دو انتخابات را به نامزدهای جمهوریخواه، وارن جی. هاردینگ و کالوین کولیج باختند. روزولت در سال ۱۹۲۱ به بیماری فلج اطفال دچار شد. بطوری که از کمر به پایین فلج شده و قادر به راه رفتن نبود، اما با تلاش بسیار و اراده قوی، اجازه نداد که این ناتوانی، مانع از اعتماد رای دهندگان به او شود او مرکزی برای درمان مبتلایان به فلج اطفال را در وارم اسپرینگ، جورجیا تأسیس کرد. پس از بازگشت به سیاست، روزولت در سال ۱۹۲۸ به عنوان فرماندار نیویورک برگزیده شد. او از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۳ در این سمت بود و مروج تصویب برنامه هایی برای مبارزه با رکود اقتصادی در آن زمان بود.
روزولت در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۳۲، رئیس جمهور جمهوریخواه وقت هربرت هوور را به طور قاطع شکست داد. روزولت وقتی به ریاست جمهوری رسید که آمریکا در میانهٔ وخیم ترین بحران اقتصادی در تاریخ خود بود. اف دی آر که به خاطر پیروزی شخصیش بر فلج اطفال پرانگیزه شده بود، بر خوش بینی و کنشگری مداوم خود برای نوزایی روحیهٔ ملی تکیه کرد. روزولت در ۱۰۰ روز نخست ریاست جمهوری خود، قوانین فدرال بی سابقه ای مطرح و فرمان های اجرایی صادر کرد که منجر به نیو دیل شد— برنامه های گوناگونی که برای فراهم آوری مشاغل حکومتی برای بیکاران، بازیابی اقتصادی و اصلاحات وال استریت، بانک ها و حمل و نقل طراحی شده بودند. او برنامه های متعددی را برای حمایت از بیکاران و کشاورزان، و برای تشویق رشد سندیکاها و مقررات گذاری بیشتر بر کسب و کار و مالیه ایجاد کرد. حمایت او از لغو ممنوعیت الکل در سال ۱۹۳۳ بر محبوبیت او افزود، ولی سپس با بحران عمیقی در سالهای ۱۹۳۷–۳۸ مواجه شد. ائتلاف محافظه کار دو حزبی شکل گرفته در سال ۱۹۳۷ مانع این شد که او دیوان عالی را با گزینه های خود پر کند، و تقریباً تمام پیشنهادهای او برای قوانین عمده لیبرال (به جز حداقل دستمزد که تصویب شد) را سد کرد. با شروع جنگ و پایان بیکاری، محافظه کاران در کنگره دو برنامه عمده جبران اقتصادی را لغو کردند. به هر روی، آنان بیشتر مقررات او بر کسب و کارها را نگه داشتنند. برنامه های عمده باقی مانده شامل کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا، و تأمین اجتماعی و چند برنامه کوچکتر بودند.

فرانکلین دلانو روزولت (۱۸۸۲–۱۹۴۵) سی و دومین رئیس جمهور آمریکا بود.وی توانست در انتخابات آن سال، با اختلافی فراوان هربرت هوور را شکست دهد. سلسله جلسات وی با وینستون چرچیل و جوزف استالین مبانی جهان پس از جنگ جهانی دوم را بنیان نهاد. درگیر بودن آمریکا در جنگ جهانی دوم بود که به وی این فرصت را داد که ۴ بار به ریاست جمهوری انتخاب شود، امری که در تاریخ آمریکا یک استثناست. وی در سال۱۹۴۵ در دومین سال خدمت از چهارمین دوره ریاست جمهوریش تنها سه هفته به پایان جنگ جهانی دوم در اروپا درگذشت.
• «آنچه که باید از آن بترسیم خود ترس است.»• «... ما چشم به راه دنیایی هستیم که بر پایه چهار آزادی اساسی بشر بنا شده باشد. اولی، آزادی سخن و بیان در همه جای دنیا است. دومی این آزادی هرکسی در هر جای دنیا است که خداوند را هر طور که می خواهد عبادت کند. سومی آزادی از نیاز در هرجاییی از دنیا است؛ و چهارمی آزادی از ترس در همه جای دنیا است.»۶ ژانویه ۱۹۴۱