کریم سنجابی

دکتر کریم سنجابی (کرمانشاه ۱۲۸۳ ه.خ- ۱۳ تیر ۱۳۷۴ ه.خ) سیاست مدار ایرانی، رهبر جبهه ملی ایران و وزیر فرهنگ دولت محمد مصدق و وزیر خارجه ایران در دولت مهدی بازرگان بود.
روایت کریم سنجابی از نخست وزیری شاپور بختیار
دانلود کتاب امیدها و ناامیدی ها
دانلود کتاب امیدها و ناامیدی ها
عکسهای مصدق، سنجابی و دیگران در اولین روز شکل گیری جبهه ملی
کریم سنجابی در ۱۲۸۳ خورشیدی در کرمانشاه متولد شد. پدرش قاسم خان سردار ناصر رئیس ایل سنجابی بود. کریم تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه ای که توسط صمصام الملک تأسیس شده بود، به پایان رساند. در بحران جنگ جهانی اول و مهاجرت خانواده اش، حساب و هندسه را نزد سلیمان میرزا اسکندری و علوم دیگر را نزد آقا میرزا طاهر تنکابنی و سهراب زاده فرا گرفت. سیزده ساله بود که ایل سنجابی مورد حمله و تاراج انگلیسی ها قرار گرفت. پدرش را اسیر کرده و به بغداد فرستادند و ایل سنجابی نیز به کرمانشاه کوچ داده شد. در این زمان سنجابی دوره اول متوسطه را به پایان رسانده بود. در سال ۱۳۰۰ به تهران آمد و در مدرسه عالی علوم سیاسی ثبت نام کرد. پس از دریافت دیپلم عالی، به مدرسه عالی حقوق رفت و در سال ۱۳۰۷ با نخستین گروه محصلان اعزامی به اروپا، راهی پاریس شد. در پاریس با ارائه پایان نامه خود تحت عنوان «اصلاحات کشاورزی و کشاورزان در ایران» موفق به دریافت دکترای دولتی حقوق عمومی از دانشگاه پاریس شد.
سنجابی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۱۳ به سمت دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران منصوب شد و حقوق اداری را درس می داد. او پس از ۵ سال که به درجه استاد تمام رسید، به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و سپس در فاصله سال های ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۵ (ش) رئیس دانشکده حقوق شد.
در سال ۱۳۱۵ با فخرالملوک اردلان (خواهر علی اردلان) ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه پسر و یک دختر بود.

کریم سنجابی (۱۲۸۳ - ۱۳۷۵ ) سیاست مدار و حقوق دان ایرانی و از بنیان گذاران جبهه ملی ایران .
• «سلطنتِ کنونی ، قانون اساسی و شریعت را رعایت نمی کند ، زیرا مستبد ، فاسد و ناتوان از پایداری در برابرِ فشارهای خارجی است و همواره قانون اساسی را نقض می کند.»«اعلامیه» ، خبرنامه ، شمارۀ ویژۀ ۲۳ ، آبان ۱۳۵۷،ص۱• «تنها راهِ حفظِ وحدتِ ملّی و حقوق فردی ، ترکِ استبداد ، احترام به قانون اساسی ، رعایتِ اعلامیۀ جهانی حقوق بشر ، لغو نظام تک حزبی ، دادنِ آزادی مطبوعات و اجتماع ، آزادی زندانیان سیاسی ، دادن اجازۀ بازگشت به تبعیدی ها و برقرای حکومتی برخوردار از اعتماد عمومی و مراعات کنندۀ قانون اساسی است.»نامۀ سرگشادۀ سنجابی ، داریوش فروهر و شاپور بختیار ، در سال ۱۳۵۶ ، جنبش(خبرنامه ای به سردبیری علی اصغر حاج سیدجوادی،بولتن خبری ، ارگان جامعۀ نویسندگان و خبرنامه ، ارگان اتحادیۀ نیروهای جبهۀ ملّی.