علی جنتی

علی جنتی (زادهٔ سوم تیرماه ۱۳۲۸ قم) سیاست مدار و دیپلمات ایرانی است، که هم اکنون به عنوان مشاور سرپرست نهاد ریاست جمهوری فعالیت می کند. او همچنین عضو شورای نظارت بر صدا و سیما و رئیس هیات مدیره شرکت سرمایه گذاری های خارجی ایران است.وی در دولت یازدهم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را برعهده داشت. جنتی پیشتر در فاصله سال های ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۶ استاندار خوزستان و از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۱ استاندار خراسان بود. او از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۴ به عنوان سفیر ایران در کویت فعالیت می کرد.
وی دیدگاه های خود را همراستا با دیدگاه های پدرش نمی داند و اظهار کرده: «مسائل فکری، موروثی نیست». وی وعده داده بود در صورت انتخاب شدن به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت یازدهم ایران به وعده های انتخاباتی حسن روحانی جامه عمل بپوشاند و وضعیت این وزارتخانه را متفاوت با آنچه در دولت احمدی نژاد بود، گرداند و در جهت تلطیف فضای فرهنگی ایران و ارتباط نزدیک با هنرمندان گام بردارد.
جنتی بعد از انتخاب شدن به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد دولت یازدهم اعلام داشت اجازه نمی دهد افرادی جلوی اکران فیلمی را بگیرند یا با فروش کتابی مخالفت کنند. وزارت ارشاد می بایست از کلیهٔ مجوزهای صادر شده از طرف این وزارتخانه دفاع کند.
جنتی در سخنرانی خود به مناسبت روز پژوهش، عنوان کرد امروزه ۷۱ درصد از مردم تهران بیننده برنامه های ماهواره ای هستند و این امر یکی از عوامل سقوط تدریجی اخلاق و ارزش های اسلامی در جامعه ایرانی می باشد. وی در این سخنرانی تأکید کرد روش های به منظور ممنوعیت و محدودیت استفاده از برنامه های ماهواره ای جوابگوی حفظ ارزش ها در جامعه ایران نمی باشد و در سال های آینده امکان محدود کردن رسانه ها از بین می رود و به همین دلیل تنها راه بازگرداندن مخاطبان ایرانی به رسانه های این کشور، تلاش در جهت جذب مخاطبان به سمت این رسانه ها می باشد.
جنتی در مصاحبه با الجزیره انگلیسی مدعی شد با توجه به تغییر دولت در ایران و دیدگاه جدیدی که این دولت در مقایسه با دولت قبلی داشت، لازم است قوه قضائیه ایران نیز با تغییر رویه لازم، خود را منطبق با شرایط جدید جامعه گرداند. جنتی ابراز امیدواری کرد که افکار عمومی ایران بتوانند بر روی قوه قضائیه و قوه مقننه ایران تأثیرگذار باشند و موجب تغییر رویه این دو نهاد حکومتی ایران شوند.
وی از وجود لیستی متشکل از اسامی ۵۰ ناشر در دولت سابق، دولت محمود احمدی نژاد، سخن گفت که به آن ها گفته شده بود حق عرضه کتاب در نمایشگاه بین المللی را ندارند. جنتی همچنین دربارهٔ وجود «لیست سیاه» در حوزه نشر در وزارت فرهنگ دولت قبل گفت: «حدود ۴۰۰ عنوان کتاب بدون مجوز در ارشاد بود که بعضی از آن ها کاملاً رد شده بودند و برخی بلاتکلیف بودند فقط به این خاطر که توسط ناشرانی که در لیست سیاه قرار داشتند، منتشر شده بودند.» وی با تأیید این که بیش ترین انسداد و مشکل در سال های اخیر متوجه حوزه چاپ و نشر بوده وعده داد: «نویسندگان داخل کشور هم اکنون هیچ ممنوعیتی برای چاپ کتاب های خود ندارند.» او گفت نویسندگان مقیم خارج از کشور هم برای تجدید چاپ آثار خود «با مشکل مواجه نیستند.» وی با ذکر اینکه براساس برداشتی که در گذشته وجود داشت، ناشر حق نداشت که کتاب غیرقابل چاپ به ارشاد ارائه کند گفت: «محکومیت و تعلیق برخی ناشران به این علت بوده که درخواست مجوز برای تعدادی کتاب داشته اند که همه آن ها غیرقابل انتشار تشخیص داده شده اند.»
علی جنتی پسر ارشد احمد جنتی است، اما برخلاف پدرش در حلقهٔ معتمدان اکبر هاشمی رفسنجانی جای داشت.
جنتی از دانش آموختگان مدرسه حقانی و دبیرستان دین و دانش قم است. وی از نزدیکان محمد منتظری به شمار می رفت. از سال ۱۳۴۷ شروع به مبارزه مسلحانه علیه حکومت وقت کرد که همان سال توسط ساواک شناسایی و تحت تعقیب قرار گرفت و ناچار به فرار از ایران شد و تا هنگام پیروزی انقلاب در کویت زندگی می کرد. پس از انقلاب هم محمد منتظری را در کمک به نهضت های آزادی بخش خارج از ایران یاری می داد. در سال ۱۳۵۸ عضو شورای نظارت بر صدا و سیما در سال ۱۳۵۹ رئیس صداوسیمای استان خوزستان و در سال ۱۳۶۲ استاندار خوزستان شد. در سال ۱۳۶۷ ریاست دفتر اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس وقت مجلس را برعهده گرفت و در دوران ریاست جمهوری هاشمی از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۱ به استانداری خراسان رسید. از جمله وقایع رخ داده در دوره استانداری او شورش ۹ خرداد ۱۳۷۱ مشهد بود.
از ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۷ به معاونت بین الملل وزارت ارشاد، و تا پایان دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی به سفارت ایران در کویت منصوب شد.

علی جنّتی (۱۳۲۸ /۱۹۴۹م) سیاست مدار، دیپلمات ایرانی و وزیر فرهنگ.
• «شاهنامهٔ شاه طهماسب، برای هر ایرانی در هر کجای جهان پشتوانه ای قدیم و قویم است و می نوان از آن به عنوان سفیر عالی رتبه کشور ایران یاد کرد.»• «هیچ مجموعه و گنجینه ای از هنر ایران نیست که آثار قابل توجهی از دوران صفوی در میانش دیده نشود. آثاری که عمدتاً بدون فاصله زمانی و نه از سر اجبار واضطرار بلکه به عنوان هدایای ویژه دستگاه حکومتی و یا به واسطه بازرگانان ایرانی و غیر آن به عنوان تحفه و پیشکش از ایران خارج می شدند و خود به عنوان سفیران فعال فرهنگی مبدل شدند، سفیرانی که هنوز پس از چهار قرن همچنان فعالند.»• «جوان امروز جویای شناخت و مشتاق دانستن است و باید یا معرفی مطلوب و دقیق آثار هنری در آبادی ایران و شکوه بیش از پیش آن همت گماریم.»• «فرهنگ زبان اصلی انقلاب اسلامی و هنر زبان گویای مردمان سرزمین فارسی است.»• «ایران اسلامی مرز نمی شناسد و طنین پژواکش غرب و شرق را در نوردیده است، حتی چشم امید غرب در تاریکی این روزگار به شرق و خورشید گرمابخش ایران اسلامی دوخته شده است.»• «بازگشت به خویشتن یعنی بازگشت به دین، اسلام رحمانی، اسلام گذشت و عهد، اسلام کرامت، اسلامی که در آن افشاگری و هتک حرمت دیگران و بهتان و جاه طلبی گناهی نابخشودنی است و اسلامی که پیامبرش پیام رسان رحمت الهی است.»• «اسلام برای همه نسل ها و ملت ها است و واپس گرایی و تحجر را بر نمی تابد بلکه بر عقلانیت و فردگرایی پا می فشارد.»• «ما ساکنان سرزمین ایران باید به ایرانی بودن و فرهنگ و تمدن ۷ هزار ساله خود ببالیم که ایران همواره سرزمین توحید بوده است و شرکت و بت پرستی در این دیار جا نداشته است. ایران سرزمین علم، حکمت و عرفان ناب اسلامی است و خدمات ایران و اسلام موجب فخر ایرانیان است.»• «باستان زدایی و باستان پرستی هر دو با مشی عدالت ناسازگارند همان طور که هویت ایرانی و اسلامی نباید در برابر یکدیگر قرار گیرد زیرا اسلام و ایران دو روی سکه هویت ایرانیان است.»• «مساجد و هیئت های مذهبی فرصت استثنایی برای دستیابی به کمال معنوی جامعه ایرانی و اسلامی در برنامه های فرهنگی من نقش محوری خواهند داشت.• «عدالت فرهنگی یعنی دسترسی برابر برای همه لایه های اجتماعی و بردن کتاب به همه شهرها، روستاها و امکان دسترسی همگان به شاهراه های اطلاعاتی و علمی ایران است.»• «وقتی صحبت از انحطاط اخلاقی می شود، فکر می کنیم وقتی یک خانم با لباس ناشایست در خیابان راه برود یعنی انحطاط اخلاقی، اما کمتر توجه می کنیم که در جامعه چقدر دروغ گویی، نقض عهد ، شکستن امانت، بدگویی پشت سر دیگران و واردکردن اتهامات ناروا زیاد شده است. حتی نخبگان ما که گردانندگان رسانه ها هستند، به راحتی در رسانه هایشان به کسی که با او عداوت یا مخالفت دارند ، اتهام ناروا و دروغ نسبت می دهند و این برای جامعه ما که معتقدیم یک جامعه دینی است و برای توسعه فضایل اخلاقی تأسیس شده، بسیار خطرناک است».