فرانک گری

فرانک اوون گِری (انگلیسی: Frank O. Gehry؛ زادهٔ ۲۸ فوریهٔ ۱۹۲۹، تلفظ: ‎/ɡɛəri/‎) معمار مشهور معاصر آمریکایی کانادایی تبار است.
خانه رقصان (۱۹۹۵)
موزه گوگنهایم بیلبائو (۱۹۹۷)
مرکز مگی، داندی، اسکاتلند (۲۰۰۳)
تالار کنسرت والت دیسنی، در لس آنجلس (۲۰۰۳)
ساختمان ۸ اسپروس استریت (۲۰۱۱)
او در ۲۸ فوریهٔ ۱۹۲۹ در خانواده ای یهودی در شهر تورنتوی کانادا (با نام اصلی فرانک اون گلدبرگ) دیده به جهان گشود.او در سال ۱۹۴۷ به همراه خانواده اش به لس آنجلس مهاجرت کرد و در دانشگاه جنوب کالیفرنیا به تحصیل در رشتهٔ معماری پرداخت. وی از شاگردان ویلیام پریرا است.در سال ۱۹۵۶ در دانشگاه هاروارد به تحصیل در رشتهٔ برنامه ریزی شهری پرداخت و هم زمان در دفتر ویکتور گروئن مشغول به کار شد.او اکنون شهروند ایالات متحده و ساکن لس آنجلس است.
در کارهای اولیهٔ گِری می توان تأثیراتی از معماران سوئیس و فرانسه به ویژه لو کوربوزیه مشاهده کرد. این تأثیرات را تا سال ۱۹۷۲ می توان در کارهای گِری مانند استفاده از فرم های هندسیِ ساده مشاهده کرد.به طورکلی در کارهای گِری نوعی گرایش مجسمه سازانه را می توان مشاهده کرد؛ چه در توسعهٔ خانهٔ همسرش در ۱۹۸۷ تا موفق ترین کارش در سبک فولدینگ که موزهٔ هنرهای معاصر بیلبائو است.
او معتقد است:

فرانک گری (به انگلیسی: Frank O. Gehry) (زادهٔ ۲۸ فوریهٔ ۱۹۲۹) معمار مشهور معاصر آمریکایی کانادایی تبار است.
• «قبل از هر چیز من هم انسان هستم. «دی ان ای» انسان را دارم و راه گریزی از محدودیتهای بشری ندارم. همیشه هنرمندان بزرگ را دیوانه گفته اند.»• «من نوعی رسالت دارم، قصد دارم جایگاه معمار را به او بازگردانم. این روزها پیمانکار از معمار مهمتر است. من می خواهم به وضعیتی بازگردیم که دست کم مدیریت پروژه در دست معمار باشد.»• «بنای تأثیرگذار یعنی بنایی انسانی تر. جعبه های شیشه ای کسالت آور سرد و بیروح هستند و با انسان بیگانه اند و من می خواهم این وضع را تا حدی تغییر بدهم.»