عبدالقادر مهربان فخری نیشابوری،(مرگ:1143 هـ ق)از شاعران ایرانی سده دوازدهم و مهاجر به هند،اهل نیشابور.
• خال رخش،نشانه ی روز تباه کیست/این سرمه گون، ستاره ی بخت سیاه کیست//شمشاد صحن باغ به یک پا فتاده است/در انتظار جلوه ی محشر پناه کیست//ای محتسب،ستم اگر از دست تو نرفت/مینا به گریه است بگو دادخواه کیست.• لذتی را آینه نیست ز نظاره ی کس/جلوه ی حسن کسی با دل حیران چه کند• علاج تارهای ساز از مضراب می آید/شکستم ناخنی در دل،گره از ناله وا کردم
• خال رخش،نشانه ی روز تباه کیست/این سرمه گون، ستاره ی بخت سیاه کیست//شمشاد صحن باغ به یک پا فتاده است/در انتظار جلوه ی محشر پناه کیست//ای محتسب،ستم اگر از دست تو نرفت/مینا به گریه است بگو دادخواه کیست.• لذتی را آینه نیست ز نظاره ی کس/جلوه ی حسن کسی با دل حیران چه کند• علاج تارهای ساز از مضراب می آید/شکستم ناخنی در دل،گره از ناله وا کردم
wikiquote: عبدالقادر_فخری