کاین

وجوددارنده، باشنده، موجود، حادث
که این : [ نصیحت گوش کن کاین در بسی به از آن گوهر که در گنجینه داری ] . ( حافظ )

( اسم ) باشنده موجود حادث جمع : کاینین : [ بدانکه هر چه مقدر است واقع و کاین خواهد بود اضطراب و جزع مفید نباشد ] . ( آثار الوزرائ عقیلی )
موجود شونده

(یِ ) [ ع . کائن ] (اِفا. ) موجود، موجود شونده .

کاین. [ ی ِ ] ( ع ص ) کائن. رجوع به کائن شود.

---

کاین. [ کین ] ( موصول + ضمیر / ص ) کین. مخفف که این ( که + این ) :
همی گفت کاین رسم گهبذ نهاد
از این دل بگردان که بس بد نهاد.چنین گفت کاین پادشاهی مراست
بر این بر شما پاک یزدان گواست.گمانند کاین بیشه پرخون شود
ز دشمن زمین رود جیحون شود.به دژخیم فرمود کاین را بکوی
ز دار اندرآویز و برتاب روی.گشاد از گوش با صد عذرچون نوش
شفاعت کرد کاین بستان و بفروش.کاین ده ویران بگذاری به ما
نیز چنین چند سپاری به ما.

کائن. [ ءِ ] ( ع ص ) موجودشونده. ( از منتخب ) ( غیاث ). موجود. هست.
- کائن بودن ؛ موجود بودن. تکوین شدن.
- کائن شدن ؛ مستقر شدن. استقرار یافتن. استوار شدن.
|| واقع شونده : المقدر کائن. || چند. کایّن. ( منتهی الارب ). مؤلف غیاث آرد: مشتق از کون بالفتح که بمعنی بودن و هست شدن است و کَاءَیّن بفتح کاف و همزه و تشدید تحتانی مکسور و سکون نون و کائن به کسر همزه بر وزن ضامن و کائی بسکون همزه و یای تحتانی مکسور منون و کیئن و کی بفتح کاف و سکون تحتانی و همزه مکسور منون و کاء بفتح کاف و سکون همزه ، این هر پنج الفاظ در حقیقت گویا که یک لفظ است بمعنی کم خبریه و معنی کم خبریه لفظ بسیار باشد چنانکه کم رجل عندی ؛ بسیار مرداند نزدیک من ، پس معنی کائن رجل عندی همین است و احتراز از کم استفهامیه کرده است و معنی کم استفهامیه لفظ چند است چنانچه کم رجلاً عندک ؛ یعنی چند مرداند نزدیک تو. کائن اصل همه است و باقی هرچهار لفظ مذکوره متنوعه شده اند از آن. ( غیاث ) ( آنندراج ).

که این: نصیحت گوش کن کاین دُر بسی بِه / از آن گوهر که در گنجینه داری (حافظ: ۸۹۲ ).

موجود، حادث.