[ویکی نور] «جان باگت گِلاب» معروف به گلاب پاشا، فرمانده لژیون عرب بود. در حقیقت او فرمانده کل ارتش اردن یا پادشاه بدون تاج و تخت آن محسوب می شد. به گفته جمال عبدالناصر او نماینده آن دسته از عناصر سیاسی محافظه کار خاورمیانه بود که اصلاً با نیروی مترقی تجدید تماس نداشتند.
ضعف انگلیسی ها در اردن، آن ها را مجبور ساخته بود تا کار یک کارمند سفارت را به فردی به نام گلاب پاشا واگذار کنند تا دستورات توسط او به شاه اردن دیکته شود. البته شاید این را هم بتوان از دید خود انگلیسی ها یک نقطه قوت به حساب آورد.
جمال عبدالناصر یکی از مخالفین جدی و سرسخت گلاب پاشا بود، لذا به ملک حسین فشار مضاعفی را وارد ساخت تا هر چه زودتر او را از کار برکنار نماید. ناصر همین طور مقامات صاحب نفوذ خود را در اردن بسیج کرده بود تا کار گلاب پاشا را تمام کند. گلاب پاشا، نظامی کهنه کار انگلیسی و مؤسس لژیون عرب، در سال 1956م، بعد از 26 سال فرماندهی لژیون عرب، از کار برکنار شد.
گذشته از شخصیت این ژنرال انگلیسی که در میان برخی از اعراب، به جاسوس انگلیس و اسرائیل شهرت دارد و همچنین بدون در نظر گرفتن این موضوع که ممکن است منافع انگلیس و اسرائیل را به منافع اعراب ترجیح داده باشد، کتاب ها و نوشته های او با توجه به دقت نظر و نگرش سیاسی و نظامیش و همچنین، منابعی که در دست داشته و ربع قرنی که تحت عنوان فرمانده لژیون عرب در میان اعراب بوده است، قابل توجه و تأمل بسیار است.
از وی آثار زیادی در خصوص تاریخ اعراب، فلسطین و خاورمیانه به چاپ رسیده است:
ضعف انگلیسی ها در اردن، آن ها را مجبور ساخته بود تا کار یک کارمند سفارت را به فردی به نام گلاب پاشا واگذار کنند تا دستورات توسط او به شاه اردن دیکته شود. البته شاید این را هم بتوان از دید خود انگلیسی ها یک نقطه قوت به حساب آورد.
جمال عبدالناصر یکی از مخالفین جدی و سرسخت گلاب پاشا بود، لذا به ملک حسین فشار مضاعفی را وارد ساخت تا هر چه زودتر او را از کار برکنار نماید. ناصر همین طور مقامات صاحب نفوذ خود را در اردن بسیج کرده بود تا کار گلاب پاشا را تمام کند. گلاب پاشا، نظامی کهنه کار انگلیسی و مؤسس لژیون عرب، در سال 1956م، بعد از 26 سال فرماندهی لژیون عرب، از کار برکنار شد.
گذشته از شخصیت این ژنرال انگلیسی که در میان برخی از اعراب، به جاسوس انگلیس و اسرائیل شهرت دارد و همچنین بدون در نظر گرفتن این موضوع که ممکن است منافع انگلیس و اسرائیل را به منافع اعراب ترجیح داده باشد، کتاب ها و نوشته های او با توجه به دقت نظر و نگرش سیاسی و نظامیش و همچنین، منابعی که در دست داشته و ربع قرنی که تحت عنوان فرمانده لژیون عرب در میان اعراب بوده است، قابل توجه و تأمل بسیار است.
از وی آثار زیادی در خصوص تاریخ اعراب، فلسطین و خاورمیانه به چاپ رسیده است: