نو گرفت

(صفت ) کسی که تازه گرفتار و مبتلی شده : جمع : نو گرفتاران : (( نو گرفتاران عشق را ز نهان دم کنی پس به آشکار کشی . ) ) ( خاقانی . سج. ۶۷۶ )

نوگرفت. [ ن َ / نُو گ ِ رِ ] ( ن مف مرکب ) نوگرفته. به تازگی گرفته. ( یادداشت مؤلف ). کسی که تازه گرفتار و مبتلا شده. ( فرهنگ فارسی معین ). تازه شکار شده. تازه به دام افتاده :
تو نوگرفتی در بند وحبس و معذوری
اگر بترسی از بند و بشکهی ز خطر.بچه بط که نوگرفت بود
بط کشتی طلب شگفت بود.- نوگرفتان ؛ ج ِ نوگرفت. نوگرفتگان. به تازگی گرفتارشدگان :
نوگرفتان عشق را ز نهان
دم کنی پس به آشکار کشی.