( سیب بابا آدم ) مهره حلقوم که در گلوی کودکان مراهق بر آید و بتازی قردوحه نامند
سیب باباادم
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( سیب باباآدم ) سیب باباآدم. [ ب ِ دَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مهره حلقوم که در گلوی کودکان مراهق برآید و به تازی قردوحه نامند. ( از ناظم الاطباء ). در کتاب کالبدشناسی هنری تألیف کیهانی ص 188 سیب آدم ضبط شده است.
کلمات دیگر: