شکر شکار

که شکر شکار کند .

شکرشکار. [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ ش ِ ] ( ص مرکب ) که شکر شکار کند. کنایه از کسی که از لب معشوق بوسه رباید :
تا در شکارگاه بتان عاشقی به لب
باشد شکرشکار چه پنهان چه آشکار.از بوسه گاه خوبان شکّرشکار باش
تا پیشگاه باشی و اقبال پیشکار.