ریخو. ( ص نسبی ) ریخن. که بسیار ریخ زند. ریقو. ( یادداشت مؤلف ). آدم و حیوانی که شکمش روان بود و اسهال داشته باشد و نتواند خودداری کند. ( از ناظم الاطباء ).
