شکر شکر

که شکر را شکار کند که رونق بازار شکر بشکند .

شکرشکر. [ ش َ ک َ ش ِ ک َ ] ( نف مرکب ) که شکر را شکار کند. که رونق بازار شکر بشکند. کنایه است از سخت شیرین و شکرین :
هست گویی زمرّد و مرجان
خط سبز و لب شکرشکرش.