رنجور دل . رنجیده دل .
دل رنجور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دل رنجور. [ دِ رَ ] ( ص مرکب ) رنجوردل. رنجیده دل. آزرده دل :
چوپاسی از شب دیجور بگذشت
از آن در شاه دل رنجور بگذشت.
ازپی کار خلق دل رنجور.
چوپاسی از شب دیجور بگذشت
از آن در شاه دل رنجور بگذشت.
نظامی.
نه چو من روز و شب ز شادی دورازپی کار خلق دل رنجور.
نظامی.
کلمات دیگر: