عنبر بوی

عنبربوی. [ عَم ْ ب َ ] ( ص مرکب ) آنچه بوی عنبردهد و خوشبو باشد. رجوع به عنبربو شود :
آهوی تاتار را سازد اسیر
چشم جادوخیز و عنبربوی تو.نماند جز بدان پیغمبر پاک
کزو در کعبه عنبربوی شد خاک.چون شد آن مرغزار عنبربوی
آب گل سر نهاد جوی به جوی.مرحبا ای نسیم عنبربوی
خبری زآن بخشم رفته بگوی.