گاو فتنه. [ وِ ف ِ ن َ / ن ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) حوادث روزگار :شیر دندان نمود و پنجه گشادخویشتن گاو فتنه کرد سقیم. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 381 ) .