کلمه جو
صفحه اصلی

چپل

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که خود را بچیزهای ناشایسته آلوده کند چرکن نکبتی .

فرهنگ معین

(چَ پَ ) (ص . ) کسی که همیشه لباسش کثیف باشد.

لغت نامه دهخدا

چپل. [ چ َ پ َ ] ( ص ) کسی را گویند که خود را به چیزهای ناشایسته آلوده کند و پیوسته چرکین و نکبتی باشد چنانکه دیدن او غثیان آورد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( جهانگیری ). مردم چرکین و نکبتی و ناتمیز. ( ناظم الاطباء ).کسی که خود را به چیزهای ناشایسته آلوده کند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به چپلک شود. || چپ دست.

فرهنگ عمید

۱. آلوده، چرکین، کثیف، پلید.
۲. ویژگی کسی که تن و لباس خود را همیشه چرک و کثیف نگه دارد.

دانشنامه عمومی

چپل (به مجاری: Csepel) ناحیهٔ ۲۱ از ۲۳ ناحیهٔ بوداپست در مجارستان است. چپل ۲۵٫۷۵ کیلومتر مربع مساحت و ۷۶٬۹۱۱ نفر جمعیت دارد.Csepel-Belváros Csepel-Csillagtelep Csepel-Erdőalja Csepel-Erdősor Csepel-Gyártelep Csepel-Háros Csepel-Kertváros Csepel-Királyerdő Csepel-Királymajor Csepel-ÓfaluCsepel-RózsadombCsepel-SzabótelepCsepel-Szigetcsúcs

کثیف


گویش مازنی

/chapol/ بزیک ساله

بزیک ساله


واژه نامه بختیاریکا

( چَپَل ) کثیف و تنبل


کلمات دیگر: