مترادف کوک : منظم، میزان، بخیه، انتیم، سازگار، روبه راه، روشن، تحریک، خشمگین، عصبی، غضبناک، گنبد، کوکنار، کاهو، آبی، کبود
کوک
مترادف کوک : منظم، میزان، بخیه، انتیم، سازگار، روبه راه، روشن، تحریک، خشمگین، عصبی، غضبناک، گنبد، کوکنار، کاهو، آبی، کبود
فارسی به انگلیسی
basting
tuned, in tune, wound (up), [fig.] wrought up, high(ly) - strung
tuning
coke
cock-a-hoop, key, stitch, tune
فارسی به عربی
ابرة
مترادف و متضاد
کوک، تنبیه با شلاق، چرب گوشت، نخ کوک
کوک، بخیه، بخیه جراحی
کوک، عصبانی، بسیار حساس
تنظیم پذیر، کوک، خوش اهنگ، موزون، خوش نوا
تنظیم پذیر، کوک، خوش اهنگ، خوش نوا
کاهو
آبی، کبود
منظم، میزان
بخیه
انتیم، سازگار
روبهراه، روشن
تحریک، خشمگین، عصبی، غضبناک
گنبد
کوکنار
۱. منظم، میزان
۲. بخیه
۳. انتیم، سازگار
۴. روبهراه، روشن
۵. تحریک، خشمگین، عصبی، غضبناک
۶. گنبد
۷. کوکنار
۸. کاهو
۹. آبی، کبود
فرهنگ فارسی
جیمز دریانورد و کاشف انگلیسی ( و. ۱۷۲۸ - ف. ۱۷۷۹ م . ) . وی در طی سه مسافرت اقیانوسیه و بسیاری از جزایر آنرا کشف کرد و سرانجام در جزیره [ ساندویچ ] بقتل رسید .
( صفت ) کبود آبی .
کک . زغال سنگ که یک بار سوخته و خاموش شده و باز سوختنی در آن هست .
( صفت ) کبود آبی .
کک . زغال سنگ که یک بار سوخته و خاموش شده و باز سوختنی در آن هست .
روابط حاکم بر فواصل موجود در یک ساز معین
فرهنگ معین
(اِ. ) ۱ - آواز بلند. ۲ - میزان کردن یک آلت موسیقی مطابق دستگاهی خاص . ۳ - ابزاری در ساعت یا بعضی از اسباب بازی ها که با پیچاندن فنر مخصوص ساعت را تنظیم یا اسباب بازی را به کار می اندازد. ،توی ~کسی یا چیزی رفتن کنایه از: دربارة آن مطالعه و بررسی کردن
(اِ. ) گنبد.
(اِ. ) کمان .
(اِ. ) بخیة درشتی که بر جامه بزنند.
(اِ. ) گنبد.
(اِ. ) کمان .
(اِ. ) بخیة درشتی که بر جامه بزنند.
(اِ.) 1 - آواز بلند. 2 - میزان کردن یک آلت موسیقی مطابق دستگاهی خاص . 3 - ابزاری در ساعت یا بعضی از اسباب بازی ها که با پیچاندن فنر مخصوص ساعت را تنظیم یا اسباب بازی را به کار می اندازد. ؛توی ~کسی یا چیزی رفتن کنایه از: دربارة آن مطالعه و بررسی کردن .
(اِ.) گنبد.
(اِ.) کمان .
(اِ.) بخیة درشتی که بر جامه بزنند.
لغت نامه دهخدا
کوک. ( اِ ) به معنی کمان باشد. ( برهان ). کمان.( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). || آواز و صدای بسیار بلند را نیز گویند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). آواز بلند. ( آنندراج ) ( فرهنگ رشیدی ). آواز بلند. صدای بلند. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کوکاشود. || هماهنگ ساختن سازها و موافق نمودن آوازها باشد. ( از برهان ). هماهنگ ساختن تار و چغانه و رباب و ساختگی آنها را گویند. هماهنگی ساز و موافقت آوازها. ( ناظم الاطباء ). آهنگ ( دادن ) سازها. میزان کردن آلات موسیقی. ( فرهنگ فارسی معین ) :
روزی که ز زمار شود زمر فناکوک
هر سور که جوید عدویش گردد از او سوک
بر رمح ویش اعداآون چوبه شب چوک
بی خویش به گردش بر چون پنبه که بر دوک.
- ساعت شب کوک ؛ ساعتی که به هنگام غروب آفتاب میزان می شده و در آن وقت که ساعت شمار دوازده را نشان می داده آن را کوک می کردند.
- ساعت ظهرکوک ؛ ساعتی که ظهر هنگام میزان شود، چنانکه هم اکنون بیشتر متداول است و این ساعت را ظهر به ظهر کوک کنند.
- کوک بودن ساعت ؛ منظم شدن عمل دستگاه ساعت به وسیله پیچاندن فنری مخصوص. ( فرهنگ فارسی معین ).
- کوک دررفتن ؛ شکستن فنر یا از جا دررفتن آن در وسایل کوکی مانند ساعت و بعضی انواع اسباب بازی. گاهی آدمی راکه مسلسل حرف می زند و بر اثر عصبانیت یا علل دیگر مجال حرف زدن به دیگران نمی دهد و تا صحبتش تمام نشده است از حرف زدن نمی ایستد، گویند: کوکش دررفته است ، یا مثل ساعتی که کوکش دررفته باشد حرف می زند. ( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ).
- کوک ِ کار ؛ شیوه آن. لم آن. سر آن. قسمت فنی آن : کوک کار را دانستن یا ندانستن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- کوک و کلک کردن . رجوع به «کوک و کلک » شود.
|| ( ص ) ساز ( یا سازهایی ) که اوتارش تنظیم شده و آهنگ مطلوب دارد. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( اِ ) در موسیقی ، هر یک از نغمات 360گانه ای که اهل ختا برای «شدرغو» ساخته اند. ( فرهنگ فارسی معین ).
- کوک ختایی ؛ جمیع نغمات «شدرغو» گردآورده اهل ختای که 360 کوک باشد. ( فرهنگ فارسی معین ).
|| دو پاره جامه را بهم پیوند کردن بود به طریق استعجال تا در دوختن کم و زیاد نشود. ( فرهنگ جهانگیری ). بخیه های دوردور را نیز گفته اند که به طریق استعجال بر دو پارچه ای که خواهند پیوند کنند، زنند تا در دوختن کم و زیاد نشود. ( برهان ). دو پارچه جامه به هم پیوند کردن و بخیه های دوردور زدن را که وقت دوختن کم و زیاد نشود نیز کوک گویند. ( آنندراج ). در خیاطی ، بخیه ای که با دست در روی پارچه و جامه زنند. ( فرهنگ فارسی معین ). بخیه ٔفراخ. دوختنی سخت گشاده. بخیه دورادور. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). اصطلاحی است در خیاطی و آن زدن بخیه های بسیار درشت چند سانتیمتری است به پارچه ای برای وصل کردن موقت قطعات آن به یکدیگر و امتحان کردن آن تا اگر مناسب است دوخته شود. ( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ).
روزی که ز زمار شود زمر فناکوک
هر سور که جوید عدویش گردد از او سوک
بر رمح ویش اعداآون چوبه شب چوک
بی خویش به گردش بر چون پنبه که بر دوک.
رضا قلی خان هدایت ( از انجمن آرا ).
- ساعت دسته کوک ؛ ساعتی که پیچاندن فنر آن به وسیله دسته مخصوصی که در ساعت تعبیه شده انجام گیرد.- ساعت شب کوک ؛ ساعتی که به هنگام غروب آفتاب میزان می شده و در آن وقت که ساعت شمار دوازده را نشان می داده آن را کوک می کردند.
- ساعت ظهرکوک ؛ ساعتی که ظهر هنگام میزان شود، چنانکه هم اکنون بیشتر متداول است و این ساعت را ظهر به ظهر کوک کنند.
- کوک بودن ساعت ؛ منظم شدن عمل دستگاه ساعت به وسیله پیچاندن فنری مخصوص. ( فرهنگ فارسی معین ).
- کوک دررفتن ؛ شکستن فنر یا از جا دررفتن آن در وسایل کوکی مانند ساعت و بعضی انواع اسباب بازی. گاهی آدمی راکه مسلسل حرف می زند و بر اثر عصبانیت یا علل دیگر مجال حرف زدن به دیگران نمی دهد و تا صحبتش تمام نشده است از حرف زدن نمی ایستد، گویند: کوکش دررفته است ، یا مثل ساعتی که کوکش دررفته باشد حرف می زند. ( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ).
- کوک ِ کار ؛ شیوه آن. لم آن. سر آن. قسمت فنی آن : کوک کار را دانستن یا ندانستن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- کوک و کلک کردن . رجوع به «کوک و کلک » شود.
|| ( ص ) ساز ( یا سازهایی ) که اوتارش تنظیم شده و آهنگ مطلوب دارد. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( اِ ) در موسیقی ، هر یک از نغمات 360گانه ای که اهل ختا برای «شدرغو» ساخته اند. ( فرهنگ فارسی معین ).
- کوک ختایی ؛ جمیع نغمات «شدرغو» گردآورده اهل ختای که 360 کوک باشد. ( فرهنگ فارسی معین ).
|| دو پاره جامه را بهم پیوند کردن بود به طریق استعجال تا در دوختن کم و زیاد نشود. ( فرهنگ جهانگیری ). بخیه های دوردور را نیز گفته اند که به طریق استعجال بر دو پارچه ای که خواهند پیوند کنند، زنند تا در دوختن کم و زیاد نشود. ( برهان ). دو پارچه جامه به هم پیوند کردن و بخیه های دوردور زدن را که وقت دوختن کم و زیاد نشود نیز کوک گویند. ( آنندراج ). در خیاطی ، بخیه ای که با دست در روی پارچه و جامه زنند. ( فرهنگ فارسی معین ). بخیه ٔفراخ. دوختنی سخت گشاده. بخیه دورادور. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). اصطلاحی است در خیاطی و آن زدن بخیه های بسیار درشت چند سانتیمتری است به پارچه ای برای وصل کردن موقت قطعات آن به یکدیگر و امتحان کردن آن تا اگر مناسب است دوخته شود. ( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ).
کوک . (اِ) به معنی کمان باشد. (برهان ). کمان .(ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || آواز و صدای بسیار بلند را نیز گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). آواز بلند. (آنندراج ) (فرهنگ رشیدی ). آواز بلند. صدای بلند. (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کوکاشود. || هماهنگ ساختن سازها و موافق نمودن آوازها باشد. (از برهان ). هماهنگ ساختن تار و چغانه و رباب و ساختگی آنها را گویند. هماهنگی ساز و موافقت آوازها. (ناظم الاطباء). آهنگ (دادن ) سازها. میزان کردن آلات موسیقی . (فرهنگ فارسی معین ) :
روزی که ز زمار شود زمر فناکوک
هر سور که جوید عدویش گردد از او سوک
بر رمح ویش اعداآون چوبه شب چوک
بی خویش به گردش بر چون پنبه که بر دوک .
- ساعت دسته کوک ؛ ساعتی که پیچاندن فنر آن به وسیله ٔ دسته ٔ مخصوصی که در ساعت تعبیه شده انجام گیرد.
- ساعت شب کوک ؛ ساعتی که به هنگام غروب آفتاب میزان می شده و در آن وقت که ساعت شمار دوازده را نشان می داده آن را کوک می کردند.
- ساعت ظهرکوک ؛ ساعتی که ظهر هنگام میزان شود، چنانکه هم اکنون بیشتر متداول است و این ساعت را ظهر به ظهر کوک کنند.
- کوک بودن ساعت ؛ منظم شدن عمل دستگاه ساعت به وسیله ٔ پیچاندن فنری مخصوص . (فرهنگ فارسی معین ).
- کوک دررفتن ؛ شکستن فنر یا از جا دررفتن آن در وسایل کوکی مانند ساعت و بعضی انواع اسباب بازی . گاهی آدمی راکه مسلسل حرف می زند و بر اثر عصبانیت یا علل دیگر مجال حرف زدن به دیگران نمی دهد و تا صحبتش تمام نشده است از حرف زدن نمی ایستد، گویند: کوکش دررفته است ، یا مثل ساعتی که کوکش دررفته باشد حرف می زند. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).
- کوک ِ کار ؛ شیوه ٔ آن . لم آن . سر آن . قسمت فنی آن : کوک کار را دانستن یا ندانستن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- کوک و کلک کردن . رجوع به «کوک و کلک » شود.
|| (ص ) ساز (یا سازهایی ) که اوتارش تنظیم شده و آهنگ مطلوب دارد. (فرهنگ فارسی معین ). || (اِ) در موسیقی ، هر یک از نغمات 360گانه ای که اهل ختا برای «شدرغو» ساخته اند. (فرهنگ فارسی معین ).
- کوک ختایی ؛ جمیع نغمات «شدرغو» گردآورده ٔ اهل ختای که 360 کوک باشد. (فرهنگ فارسی معین ).
|| دو پاره جامه را بهم پیوند کردن بود به طریق استعجال تا در دوختن کم و زیاد نشود. (فرهنگ جهانگیری ). بخیه های دوردور را نیز گفته اند که به طریق استعجال بر دو پارچه ای که خواهند پیوند کنند، زنند تا در دوختن کم و زیاد نشود. (برهان ). دو پارچه ٔ جامه به هم پیوند کردن و بخیه های دوردور زدن را که وقت دوختن کم و زیاد نشود نیز کوک گویند. (آنندراج ). در خیاطی ، بخیه ای که با دست در روی پارچه و جامه زنند. (فرهنگ فارسی معین ). بخیه ٔفراخ . دوختنی سخت گشاده . بخیه ٔ دورادور. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). اصطلاحی است در خیاطی و آن زدن بخیه های بسیار درشت چند سانتیمتری است به پارچه ای برای وصل کردن موقت قطعات آن به یکدیگر و امتحان کردن آن تا اگر مناسب است دوخته شود. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).
- توی کوک کسی یا چیزی رفتن ؛ او را انتقاد کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).درباره ٔ کسی یا چیزی دقت کردن و او را تحت نظر قراردادن یا درباره اش به تفکر و تعمق پرداختن . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).
|| تره ای است ، گروهی کاهو خوانند. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 270). با ثانی مجهول به معنی کاهو باشد و آن تره ای است که خوردن آن خواب آورد و به عربی خس گویندش . (برهان ). به ثانی مجهول تره ای است که بخورند و خوردن آن خواب آورد و آن را به پارسی کاهو وبه عربی خس خوانند. (آنندراج ). کاهو و کاهوی منوم . (ناظم الاطباء). کاهو. خس . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
خواب در چشم آورد گویند کوک و کوکنار
با فراق روی او داروی بی خوابی شود.
خسروانی (از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 270).
پسر خواجه دست برد به کوک
خواجه او را بزد به تیر تموک .
ای غوک چنگلوک چو پژمرده برگ کوک
خواهی که چون چکوک بپری سوی هوا.
و آب کوک که او را به تازی مأالخس گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و اندر ابتدا هر دو نوع آب گشنیز تر و آب کوک ... اندر دهان می دارند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
خس بود در لفظ تازی کوک و اندر شاعری
کوک زن بر سوزنی گر خوش برآید لفظ خس .
فتنه راز آرزوی خواب امان
هوس کوک و کوکنار گرفت .
جایی رسیده بأس تو کز بهر خواب امن
بگرفته امن را هوس کوک و کوکنار.
بخفت بخت حسودت چنانکه پنداری
زمانه روز و شبش کوک و کوکنار دهد.
چه خواهم کرد کوکی را که از وی
نخورده خواب غفلت می فزاید.
همچنانکه میوه و کوک ها که نو می رسد اولش را می خورند و دگرها را رها می کنند. (کتاب المعارف ).
شقاقل بشکند باه و نماید کوک بیداری
کند خون تیره عناب و فزاید درد سر چندان .
|| به معنی سرفه هم آمده است . (برهان ).به معنی سرفه که آن را به عربی سعال گویند و از این جهت غوزه ٔ خشخاش را کوکنار گویند که به سرفه مفید هست . (غیاث ). به معنی سرفه که آن را کیوا نیز گویند، آمده بنابراین غوزه ٔ خشخاش را نارکیوا و کوکنار گویند و آنان که به جای واو، «اِ» می آورند بر خطا باشند. (آنندراج ) (انجمن آرا). سعال و سرفه . (ناظم الاطباء). در گنابادی «که که » (آواز سرفه ) و در مازندرانی کهه . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). || گنبد را خوانند. (فرهنگ جهانگیری ). و به معنی گنبذی هم هست . (برهان ). گنبد و قبه . (ناظم الاطباء). گنبد. (فرهنگ فارسی معین ). || تکمه ها که بر درخت زند پیش ازبهار، و از آن برگ و گل و شاخ برآید. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || پاره ای از پوست شاخی نو که برگیرند و بر شاخ درختی دیگر نهند پیوند کردن را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || به ضم کاف و واو غیرملفوظ و سکون کاف عربی در ترکی بیخ و ریشه ٔ درخت . (غیاث ). || (ص ) خشمگین . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). در تداول عامه ، عصبانی . خشمگین . (فرهنگ فارسی معین ).
- کوک بودن از دست کسی ؛ در تداول عامه ، عصبانی بودن از دست وی . (فرهنگ فارسی معین ). عصبانی و ناراحت و خشمگین بودن . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).
|| در حد کمال خوبی : قلیانی کوک . دماغت چاق است ؟ کیفت کوک است ؟ (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- آجیل کسی کوک بودن ؛ اسباب معاش او از هر جهت و بیشتر از حیث غذا به خوبی فراهم بودن . (امثال و حکم ج 1 ص 18).
- رختش یا لباسش کوک بودن ؛ یعنی به قدر کافی جامه بر تن داشتن و سرما نخوردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- کوک بودن چیزی ؛ مهیا و آماده بودن آن . در حد کمال خوبی بودن آن چیز.
- کوک بودن وافور ؛ آماده ٔ کامل بودن وافور برای کشیده شدن (بر اثر گرم شدن نزدیک آتش ). (فرهنگ فارسی معین ).
- کیف کسی کوک بودن ؛ اسباب تنعمی تمام داشته بودن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
روزی که ز زمار شود زمر فناکوک
هر سور که جوید عدویش گردد از او سوک
بر رمح ویش اعداآون چوبه شب چوک
بی خویش به گردش بر چون پنبه که بر دوک .
رضا قلی خان هدایت (از انجمن آرا).
- ساعت دسته کوک ؛ ساعتی که پیچاندن فنر آن به وسیله ٔ دسته ٔ مخصوصی که در ساعت تعبیه شده انجام گیرد.
- ساعت شب کوک ؛ ساعتی که به هنگام غروب آفتاب میزان می شده و در آن وقت که ساعت شمار دوازده را نشان می داده آن را کوک می کردند.
- ساعت ظهرکوک ؛ ساعتی که ظهر هنگام میزان شود، چنانکه هم اکنون بیشتر متداول است و این ساعت را ظهر به ظهر کوک کنند.
- کوک بودن ساعت ؛ منظم شدن عمل دستگاه ساعت به وسیله ٔ پیچاندن فنری مخصوص . (فرهنگ فارسی معین ).
- کوک دررفتن ؛ شکستن فنر یا از جا دررفتن آن در وسایل کوکی مانند ساعت و بعضی انواع اسباب بازی . گاهی آدمی راکه مسلسل حرف می زند و بر اثر عصبانیت یا علل دیگر مجال حرف زدن به دیگران نمی دهد و تا صحبتش تمام نشده است از حرف زدن نمی ایستد، گویند: کوکش دررفته است ، یا مثل ساعتی که کوکش دررفته باشد حرف می زند. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).
- کوک ِ کار ؛ شیوه ٔ آن . لم آن . سر آن . قسمت فنی آن : کوک کار را دانستن یا ندانستن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- کوک و کلک کردن . رجوع به «کوک و کلک » شود.
|| (ص ) ساز (یا سازهایی ) که اوتارش تنظیم شده و آهنگ مطلوب دارد. (فرهنگ فارسی معین ). || (اِ) در موسیقی ، هر یک از نغمات 360گانه ای که اهل ختا برای «شدرغو» ساخته اند. (فرهنگ فارسی معین ).
- کوک ختایی ؛ جمیع نغمات «شدرغو» گردآورده ٔ اهل ختای که 360 کوک باشد. (فرهنگ فارسی معین ).
|| دو پاره جامه را بهم پیوند کردن بود به طریق استعجال تا در دوختن کم و زیاد نشود. (فرهنگ جهانگیری ). بخیه های دوردور را نیز گفته اند که به طریق استعجال بر دو پارچه ای که خواهند پیوند کنند، زنند تا در دوختن کم و زیاد نشود. (برهان ). دو پارچه ٔ جامه به هم پیوند کردن و بخیه های دوردور زدن را که وقت دوختن کم و زیاد نشود نیز کوک گویند. (آنندراج ). در خیاطی ، بخیه ای که با دست در روی پارچه و جامه زنند. (فرهنگ فارسی معین ). بخیه ٔفراخ . دوختنی سخت گشاده . بخیه ٔ دورادور. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). اصطلاحی است در خیاطی و آن زدن بخیه های بسیار درشت چند سانتیمتری است به پارچه ای برای وصل کردن موقت قطعات آن به یکدیگر و امتحان کردن آن تا اگر مناسب است دوخته شود. (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).
- توی کوک کسی یا چیزی رفتن ؛ او را انتقاد کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).درباره ٔ کسی یا چیزی دقت کردن و او را تحت نظر قراردادن یا درباره اش به تفکر و تعمق پرداختن . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).
|| تره ای است ، گروهی کاهو خوانند. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 270). با ثانی مجهول به معنی کاهو باشد و آن تره ای است که خوردن آن خواب آورد و به عربی خس گویندش . (برهان ). به ثانی مجهول تره ای است که بخورند و خوردن آن خواب آورد و آن را به پارسی کاهو وبه عربی خس خوانند. (آنندراج ). کاهو و کاهوی منوم . (ناظم الاطباء). کاهو. خس . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
خواب در چشم آورد گویند کوک و کوکنار
با فراق روی او داروی بی خوابی شود.
خسروانی (از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 270).
پسر خواجه دست برد به کوک
خواجه او را بزد به تیر تموک .
عماره (از فرهنگ اسدی نخجوانی ).
ای غوک چنگلوک چو پژمرده برگ کوک
خواهی که چون چکوک بپری سوی هوا.
لبیبی (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
و آب کوک که او را به تازی مأالخس گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و اندر ابتدا هر دو نوع آب گشنیز تر و آب کوک ... اندر دهان می دارند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
خس بود در لفظ تازی کوک و اندر شاعری
کوک زن بر سوزنی گر خوش برآید لفظ خس .
سوزنی (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
فتنه راز آرزوی خواب امان
هوس کوک و کوکنار گرفت .
انوری (از یادداشت ایضاً).
جایی رسیده بأس تو کز بهر خواب امن
بگرفته امن را هوس کوک و کوکنار.
انوری (از یادداشت ایضاً).
بخفت بخت حسودت چنانکه پنداری
زمانه روز و شبش کوک و کوکنار دهد.
ظهیر (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
چه خواهم کرد کوکی را که از وی
نخورده خواب غفلت می فزاید.
رضی الدین نیشابوری .
همچنانکه میوه و کوک ها که نو می رسد اولش را می خورند و دگرها را رها می کنند. (کتاب المعارف ).
شقاقل بشکند باه و نماید کوک بیداری
کند خون تیره عناب و فزاید درد سر چندان .
سیدذوالفقار (از آنندراج ).
|| به معنی سرفه هم آمده است . (برهان ).به معنی سرفه که آن را به عربی سعال گویند و از این جهت غوزه ٔ خشخاش را کوکنار گویند که به سرفه مفید هست . (غیاث ). به معنی سرفه که آن را کیوا نیز گویند، آمده بنابراین غوزه ٔ خشخاش را نارکیوا و کوکنار گویند و آنان که به جای واو، «اِ» می آورند بر خطا باشند. (آنندراج ) (انجمن آرا). سعال و سرفه . (ناظم الاطباء). در گنابادی «که که » (آواز سرفه ) و در مازندرانی کهه . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). || گنبد را خوانند. (فرهنگ جهانگیری ). و به معنی گنبذی هم هست . (برهان ). گنبد و قبه . (ناظم الاطباء). گنبد. (فرهنگ فارسی معین ). || تکمه ها که بر درخت زند پیش ازبهار، و از آن برگ و گل و شاخ برآید. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || پاره ای از پوست شاخی نو که برگیرند و بر شاخ درختی دیگر نهند پیوند کردن را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || به ضم کاف و واو غیرملفوظ و سکون کاف عربی در ترکی بیخ و ریشه ٔ درخت . (غیاث ). || (ص ) خشمگین . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). در تداول عامه ، عصبانی . خشمگین . (فرهنگ فارسی معین ).
- کوک بودن از دست کسی ؛ در تداول عامه ، عصبانی بودن از دست وی . (فرهنگ فارسی معین ). عصبانی و ناراحت و خشمگین بودن . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).
|| در حد کمال خوبی : قلیانی کوک . دماغت چاق است ؟ کیفت کوک است ؟ (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- آجیل کسی کوک بودن ؛ اسباب معاش او از هر جهت و بیشتر از حیث غذا به خوبی فراهم بودن . (امثال و حکم ج 1 ص 18).
- رختش یا لباسش کوک بودن ؛ یعنی به قدر کافی جامه بر تن داشتن و سرما نخوردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- کوک بودن چیزی ؛ مهیا و آماده بودن آن . در حد کمال خوبی بودن آن چیز.
- کوک بودن وافور ؛ آماده ٔ کامل بودن وافور برای کشیده شدن (بر اثر گرم شدن نزدیک آتش ). (فرهنگ فارسی معین ).
- کیف کسی کوک بودن ؛ اسباب تنعمی تمام داشته بودن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
کوک . (ترکی ، ص ) به زبان ترکی رنگ کبود را خوانند. (فرهنگ جهانگیری ). به زبان ترکی کبود باشد. (فرهنگ رشیدی ). به ترکی به واو معروف به معنی کبود و نیلگون . (غیاث ). به زبان ترکی رنگ کبود را کوک و کوک گنبد، یعنی گنبد کبود و از این روی آلوچه نرسیده را کوکجه خوانند و بر سبز نیز اطلاق کنند اما ترکان عراق به ضم کاف فارسی و واو معدوله گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). به ترکی کبود. آبی . (فرهنگ فارسی معین ) :
جدول کشید صفحه ٔ کوک افق به نال
بیرنگ زد رواق معلق به مشک ناب .
|| به ضم کاف و واو غیرملفوظ و سکون کاف عربی ، در ترکی به معنی چاق و تندرست . (غیاث ).
جدول کشید صفحه ٔ کوک افق به نال
بیرنگ زد رواق معلق به مشک ناب .
نزاری (از فرهنگ جهانگیری ).
|| به ضم کاف و واو غیرملفوظ و سکون کاف عربی ، در ترکی به معنی چاق و تندرست . (غیاث ).
کوک . [ ک َ ] (اِخ ) روستای بزرگ و آبادان و از اعمال نساء و در آخر حد آن بود و تا خراسان یک منزل فاصله داشت . (از معجم البلدان ).
کوک . [ ک َ / کُو ] (اِ) به تبری و دری کبک را گویند. (آنندراج ) (انجمن آرا). کوک [ کو ]. کبک . اکنون نیز کُک . (واژه نامه ٔ طبری ص 177).
کوک . [ ک ُ ] (اِخ ) شارل پل دو. درام نویس فرانسوی (1794-1871 م .). فرزند یکی از بانکداران هلندی بود که پدرش در جریان انقلاب کبیر فرانسه محکوم به اعدام گردید و کوک و مادرش در سن 15سالگی دریکی از خانه های بانک سکونت یافتند. این خانه بجای آنکه مرکز رفت و آمد بازرگانان باشد محل تجمع ادبا و نویسندگان گردید. او اولین رمان خود را به نام «فرزند زنم » در سال 1813 م . نوشت و آثار فراوانی انتشار داد، از آن جمله : «گوستاو شریر» (1821 م .)، «همسایه ام رایموند» (1822 م .)، «مسیو دیپون » (1824 م .)، «شیرفروش ونت فرمیل » (1827 م .). و جز اینها. (از لاروس ).
کوک . (اِخ ) جیمز. دریانورد انگلیسی (1728-1779 م .) که اقیانوسیه را در سه سیاحت متوالی کشف کرد و در سال 1779 م . در یکی از جزایر هاوائی کشته شد. (از لاروس ).
کوک . [ کُک ْ ] (فرانسوی ، اِ) کک . زغال سنگ که یک بار سوخته و خاموش شده و بازسوختنی در آن هست . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کک . زغالی که از سوختن ناقص یا تصفیه ٔ تقطیر زغال سنگ حاصل شود. کک تقریباً کربن خالص است و بدون بجا گذاشتن خاکستر کاملاً می سوزد و حرارت زیاد تولید می کند و بدین جهت یکی از مواد سوختنی بسیار عالی جهت کوره های ذوب آهن و دیگر فلزات است . معمولاً جهت تهیه ٔ کک ، زغال سنگ را در کوره های مخصوص با جریان هوای کم می سوزانندتا گازها و دیگر مواد خارجی آن بسوزد و کک باقی ماند. (فرهنگ فارسی معین ذیل کک ). و رجوع به کُک شود.
فرهنگ عمید
بخیۀ درشت که با دست در روی پارچه و جامه می زنند تا بعد جای آن را با چرخ خیاطی بدوزند.
* کوک زدن: (مصدر متعدی ) بخیه زدن، به هم دوختن پارچه با نخ و سوزن.
* کوک شدن: (مصدر لازم ) [عامیانه، مجاز] خشمناک شدن.
* کوک کردن: (مصدر متعدی )
۱. (موسیقی ) مرتب کردن و هماهنگ ساختن آلات موسیقی.
۲. پیچاندن فنر ساعت که به کار بیفتد.
* کوک زدن: (مصدر متعدی ) بخیه زدن، به هم دوختن پارچه با نخ و سوزن.
* کوک شدن: (مصدر لازم ) [عامیانه، مجاز] خشمناک شدن.
* کوک کردن: (مصدر متعدی )
۱. (موسیقی ) مرتب کردن و هماهنگ ساختن آلات موسیقی.
۲. پیچاندن فنر ساعت که به کار بیفتد.
بخیۀ درشت که با دست در روی پارچه و جامه می‌زنند تا بعد جای آن را با چرخ خیاطی بدوزند.
⟨ کوک زدن: (مصدر متعدی) بخیه زدن؛ به هم دوختن پارچه با نخ و سوزن.
⟨ کوک شدن: (مصدر لازم) [عامیانه، مجاز] خشمناک شدن.
⟨ کوک کردن: (مصدر متعدی)
۱. (موسیقی) مرتب کردن و هماهنگ ساختن آلات موسیقی.
۲. پیچاندن فنر ساعت که به کار بیفتد.
دانشنامه عمومی
کوک (به انگلیسی: Musical tuning) در موسیقی به دو معنا می تواند به کار گرفته بشود:
کوک کردن، به معنای تنظیم یک ساز موسیقی به شکلی که نت ها به درستی نواخته شود
دستگاه های کوک، که هر یک نظامی است که ارتفاع (زیر و بمی) نت های مختلف بر اساس آن تعیین می شود.
کوک کردن روندی است که در آن زیر و بمی نت هایی که توسط یک ساز موسیقی تولید می شود به شکلی تنظیم می گردد که فواصل بین نت ها مطابق یک نظام مشخص باشد. عموماً برای کوک کردن از یک نت مرجع مشخص استفاده می شود، مثلاً با قرار دادن نت «لا» برابر با ۴۴۰ هرتز سایر نت ها به دست می آید و ساز بر این اساس کوک می گردد. ساز ناکوک سازی است که در آن ارتفاع برخی نت ها زیرتر (دیز) یا بم تر (بمل) از چیزی است باید باشد. همچنین، یک ساز می تواند به تناسب نت های خودش کوک باشد (نت ها با هم هماهنگ باشند) اما اگر نت های آن با نت مرجع ناسازگار باشند (مثلاً نت «لا» را در فرکانس دقیقاً ۴۴۰ هرتز تولید نکند) باز ناکوک دانسته می شود.
اگر چه بیشتر سازهایی که کوک می شوند جزو سازهای زهی هستند، سازهای دیگری را نیز می توان کوک کرد (به عنوان مثال سنج یا برخی سازهای بادی). برای کوک کردن روش های مختلفی وجود دارد. ساده ترین روش مبتنی بر هماهنگ کردن صدای ساز با صدای یک ساز دیگر یا صدای یک خواننده است (روش گوشی). از روش گوشی برای کوک کردن برخی سیم های یک ساز نسبت به سیم های دیگر نیز استفاده می شود (مثلاً در کوک کردن گیتار می توان یک سیم را مرجع قرار داد و پنج سیم دیگر را بر اساس آن کوک کرد). در ارکسترهای سمفونیک معمولاً نوازنده های بقیهٔ سازها ساز خود را بر اساس نت «لا» یا «سی بمل» که توسط نوازندگان ابوا یا کلارینت نواخته می شود کوک می کنند.
روشی دیگر که برای کوک کردن دقیق تر به کار می رود، استفاده از هارمونیک ها است. برای نمونه اگر بالاترین سیم یک ویولن سل در میانه اش به آرامی فشرده شود و آرشه بر آن کشیده شود، صدای هارمونیکی که تولید می شود معادل صدایی است که از آرشه کشیدن بر روی سیم دوم در حالی حاصل می شود که یک سوم جلوتر فشرده شده. در کوک کردن با روش هارمونیک فاصله های پنجم نیز به کار گرفته می شوند. دقیق ترین روش کوک عبارت است از استفاده از یک دیاپازون (امروزه غالباً از دیاپازون ۴۴۰ هرتز استفاده می شود) یا دستگاه های الکترونیکی مخصوص کوک کردن.
کوک کردن، به معنای تنظیم یک ساز موسیقی به شکلی که نت ها به درستی نواخته شود
دستگاه های کوک، که هر یک نظامی است که ارتفاع (زیر و بمی) نت های مختلف بر اساس آن تعیین می شود.
کوک کردن روندی است که در آن زیر و بمی نت هایی که توسط یک ساز موسیقی تولید می شود به شکلی تنظیم می گردد که فواصل بین نت ها مطابق یک نظام مشخص باشد. عموماً برای کوک کردن از یک نت مرجع مشخص استفاده می شود، مثلاً با قرار دادن نت «لا» برابر با ۴۴۰ هرتز سایر نت ها به دست می آید و ساز بر این اساس کوک می گردد. ساز ناکوک سازی است که در آن ارتفاع برخی نت ها زیرتر (دیز) یا بم تر (بمل) از چیزی است باید باشد. همچنین، یک ساز می تواند به تناسب نت های خودش کوک باشد (نت ها با هم هماهنگ باشند) اما اگر نت های آن با نت مرجع ناسازگار باشند (مثلاً نت «لا» را در فرکانس دقیقاً ۴۴۰ هرتز تولید نکند) باز ناکوک دانسته می شود.
اگر چه بیشتر سازهایی که کوک می شوند جزو سازهای زهی هستند، سازهای دیگری را نیز می توان کوک کرد (به عنوان مثال سنج یا برخی سازهای بادی). برای کوک کردن روش های مختلفی وجود دارد. ساده ترین روش مبتنی بر هماهنگ کردن صدای ساز با صدای یک ساز دیگر یا صدای یک خواننده است (روش گوشی). از روش گوشی برای کوک کردن برخی سیم های یک ساز نسبت به سیم های دیگر نیز استفاده می شود (مثلاً در کوک کردن گیتار می توان یک سیم را مرجع قرار داد و پنج سیم دیگر را بر اساس آن کوک کرد). در ارکسترهای سمفونیک معمولاً نوازنده های بقیهٔ سازها ساز خود را بر اساس نت «لا» یا «سی بمل» که توسط نوازندگان ابوا یا کلارینت نواخته می شود کوک می کنند.
روشی دیگر که برای کوک کردن دقیق تر به کار می رود، استفاده از هارمونیک ها است. برای نمونه اگر بالاترین سیم یک ویولن سل در میانه اش به آرامی فشرده شود و آرشه بر آن کشیده شود، صدای هارمونیکی که تولید می شود معادل صدایی است که از آرشه کشیدن بر روی سیم دوم در حالی حاصل می شود که یک سوم جلوتر فشرده شده. در کوک کردن با روش هارمونیک فاصله های پنجم نیز به کار گرفته می شوند. دقیق ترین روش کوک عبارت است از استفاده از یک دیاپازون (امروزه غالباً از دیاپازون ۴۴۰ هرتز استفاده می شود) یا دستگاه های الکترونیکی مخصوص کوک کردن.
wiki: ماه مه ۲۰۱۵ به عنوان سومین نسخه رسمی این آلبوم سرویس داده شد.«کوک» اولین آهنگی است که مندز برای اولین بار در نمودار پخش در بیلبورد ظاهر کرد و در ماه ژوئن ۲۰۱۵ شماره ۳۶ در Mainstream Top 40 شد و در نهایت به شمارهٔ اول رسید.
CD
digital download
این آهنگ مرکب از B ♭ کوچک با سرعت ۱۵۰ ضربه در دقیقه و زمان امضا ۴ ۴ تشکیل شده است.آواز مندز یک و نیم اکتاو، از D ♭ ۳ تا کمربند A ♭ ۴ پس از پل که به کورو ادامه می دهد، فاصله دارد. این آهنگ نوشته و تولید شده توسط دنی پارکر، تدی گایگر و دانیل کریایکیدس بوده و توسط مندز در سال ۲۰۱۴ ثبت شده است.
ویدئوی رسمی موسیقی «کوک» در پارکینگ ضبط می شود، جایی که مندز به نظر می رسد که توسط برخی از نیروهای نامرئی که نمایانگر احساسات او است اذیت و آزار می شود.
جان کرامنیکا از نیویورک تایمز «کوک» را به عنوان بهترین آهنگ سال ۲۰۱۴ نامگذاری کرده است.
CD
digital download
این آهنگ مرکب از B ♭ کوچک با سرعت ۱۵۰ ضربه در دقیقه و زمان امضا ۴ ۴ تشکیل شده است.آواز مندز یک و نیم اکتاو، از D ♭ ۳ تا کمربند A ♭ ۴ پس از پل که به کورو ادامه می دهد، فاصله دارد. این آهنگ نوشته و تولید شده توسط دنی پارکر، تدی گایگر و دانیل کریایکیدس بوده و توسط مندز در سال ۲۰۱۴ ثبت شده است.
ویدئوی رسمی موسیقی «کوک» در پارکینگ ضبط می شود، جایی که مندز به نظر می رسد که توسط برخی از نیروهای نامرئی که نمایانگر احساسات او است اذیت و آزار می شود.
جان کرامنیکا از نیویورک تایمز «کوک» را به عنوان بهترین آهنگ سال ۲۰۱۴ نامگذاری کرده است.
wiki: دهانه برخوردی در ماه است.
این دهانه ۷ دهانه اقماری دارد.
این دهانه ۷ دهانه اقماری دارد.
wiki: کوک (دهانه)
دانشنامه آزاد فارسی
در موسیقی تنظیم زیرایی (زیروبم) ساز با آوایی که معمولاً برای هر نُت در نظر گرفته شده. در قدیم به آن «اصطخاب» می گفتند که بر دو نوع بوده است: معهود و غیر معهود. گاهی نیز به جای اصطلاح کوک کردن واژۀ تسویه را به کار می بردند. چپ کوک و راست کوک از اصطلاحات رایج موسیقی امروز است. سازهای ایرانی به سبب ساختمان خاص و کیفیت صدادهی مخصوص، کوک های خاصی نیز دارند؛ به این معنا که سازهایی مانند تار، سه تار، سنتور، و کمانچه برای هر دستگاه کوک خاصی دارند؛ و برخی نوازندگان مانند جلیل شهناز، احمد عبادی، و فرهنگ شریف چند کوک ابداع کرده اند که در هنگام نواختن آواز یا دستگاهی خاص فضا و حالت زیباتری القا شود. کوک کردن سازهای کلاویه دار با دشواری بیشتری همراه است و اغلب به یک کوک کننده حرفه ای نیاز دارد.
wikijoo: کوک
فرهنگستان زبان و ادب
{tuning} [موسیقی] روابط حاکم بر فواصل موجود در یک ساز معین
گویش مازنی
/kok/ کبک، سانسکریت آن کپینجل است & سرحال – سر حال بودن - اتلاف وقت & بخیه، وصله & بیماری های بی درمان & میزان و تنظیم
کبک،سانسکریت آن کپینجل است
۱سرحال – سر حال بودن ۲اتلاف وقت
بخیه،وصله
بیماری های بی درمان
میزان و تنظیم
واژه نامه بختیاریکا
( کُوَک ) پسر
پیشنهاد کاربران
کوک : [اصطلاح موسیقی ] سامان دادن تارهای ساز سیم های ساز را به مطبوعیت و خوش آیندی رساندن.
کُوَک در گویش میوند بختیاری یعنی پسر
کوک در فارسی دری و استان فارس و پهلوی همان کبک است و کوک دوختنی را در استان فارس و بسیار جاهای دیگر گندمیگوییم
کووکیدن = to tune
کووکنده = tunner
کووکیده = tunned
کووکنده = tunner
کووکیده = tunned
نوعی ابزار ( کلیکو ) که در تعمیر بال و بدنه ی هواپیما برای به هم پیوستن موقتی دو صفحه ی فلزی جهت سوراخکاری و یا پرچکاری از آن با بهره گیری از "انبر کوک زن" ( کلیکو پلایرز ) استفاده می شود.
در گفتار لری :
کوئک، کو اَک، کُوَک، کویَک ( آوایی بین این ها ) = پسر
که شاید در نوشتار فارسی آن را کودک می نویسند.
کوک، کُک = سرحال، روبراه ( شاید باستانی باشد )
کوک ساعت، موسیقی، آواز و هر چیزی شاید از این واژه گرفته شده باشد.
کوک ( دوخت لباس ) = گِند ( لری )
کوئک، کو اَک، کُوَک، کویَک ( آوایی بین این ها ) = پسر
که شاید در نوشتار فارسی آن را کودک می نویسند.
کوک، کُک = سرحال، روبراه ( شاید باستانی باشد )
کوک ساعت، موسیقی، آواز و هر چیزی شاید از این واژه گرفته شده باشد.
کوک ( دوخت لباس ) = گِند ( لری )
کؤگ یا کؤک:k�g , k�k: عروض شعر، وزن و ریتم در شعر و آوازخوانی
بمی و زیری صدا در خوانندگی و اجرای آهنگ.
منبع: "دیوان لغات الترک" شیخ محمود کاشغری
واژه ای ترکی است مثال از دیوان:
?bu yir nə k�g �zə ol : وزن این شعر بر چه مبنایی است؟
مثال: ər k�gləndi : مرد، با بلند و کوتاه کردن صدای خود، آواز خواند
بمی و زیری صدا در خوانندگی و اجرای آهنگ.
منبع: "دیوان لغات الترک" شیخ محمود کاشغری
واژه ای ترکی است مثال از دیوان:
?bu yir nə k�g �zə ol : وزن این شعر بر چه مبنایی است؟
مثال: ər k�gləndi : مرد، با بلند و کوتاه کردن صدای خود، آواز خواند
"پختن"
دیوان لغت الترک کتابیست که زمان ما بدست گروه های نژادگرا بیرون امد وچاپ شد و چاپ شده ان را چند تن از اروپیان در نبود نوشته ها درباره ترک ها با شور فراوان برداشتند نااگاه از ساختگی بودنش ترکان ان را با نام کتاب ترکی بمردم چاکاندند با انکه ان کتاب عربیست سبک نوشته عربی معاصر است و در کتاب نویسنده گفته است من از شاهزادگانم و چهل سال به مطالعه و چهل سال به سفر پرداختم تا این کتاب را بنویسم و انرا در هشتادسالگی نوشته و کتاب را به خلیفه وجود نداشته تقدیم کرده است دیگر انکه در کتاب شعری دارد که میگویدتات کافر را کشتم و مرده اش را خوراک کرکسان گذاشتم ان زمان که مدعی شدند تازه گروه اندکی از ترکان مسلمان شده بودند و بیشترشان کافر بودند چگونه ترکان کافر میتوانست چنین بگوید بخصوص کاشغر که مردم شهر و روستایش پارسی بودند وترکان از چین امده ش کافر - دیگر انکه در کتاب چیزهایی را نوشته که در سده شانزده پدید امدند - کار به متعصبان ندارم اما راست جویان و درست امدیش این را بدانند شوربختانه در دانشگاه ایران نیز ان کتاب را رواج داده اند بی انکه بپرسند کو نسخه خطی این کتاب که میگویید تازه پیدا شده اگر چنین کتابی نوشته شده بود با توجه به قدرت ترکان و سعیشان در ریشه دار ساختن خود ایا انرا مانند قران رواج نمی دادند ؟ نقشه های محمود کاشغری از نقشه های کتابهای اسطخری و ابن خرداد به و ابوزید بلخی گرفته شده و انان برای انکه نشان دهند کتاب در کاشغر نوشته شده میانه جهان را کاشغر گذاشته اند حال انکه مسلمانان همگی مکه را میانه جهان می نهادند
گمانم کویگ و کوک که دوستان بختیاری گفتند همان کودک باشد چرا که کودک در گویش بسیاری جاها کویک می شود و اصل این وازه همان کوچک است که به بچه زیر جوان میگفتند
کوک یعنی زندگی یعنی جونگ کوک تمام نشدنی یعنی صدای بهشتی ینی کسی که زندگی بدون اون معنی نداره
کوکی یعنی همه چیز تمام آرمیا یعنی تعتقاری بنگتن ( بی تی اس )
خلاصه کوک یعنی دنیا♡♡
کوکی یعنی همه چیز تمام آرمیا یعنی تعتقاری بنگتن ( بی تی اس )
خلاصه کوک یعنی دنیا♡♡
کلمات دیگر: