لذت برنده، بالذت، کسی که ازچیزی حظولذت ببرد ( اسم ) لذت برنده جمع : متلذذین .
فرهنگ معین
(مُ تَ لَ ذِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) لذت برنده .
لغت نامه دهخدا
متلذذ. [ م ُ ت َ ل َذْ ذِ ] ( ع ص ) آن که خوشمزه یابد چیزی را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). خوشمزه و لذیذ و خوش گوار و با لذت. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تلذذ شود. - متلذذ شدن ؛ لذت یافتن و خوشی بردن. ( ناظم الاطباء ).