پشت شکستن و سست کردن ٠ پشت کسی را شکستن ٠
مهاصاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مهاصاة ) مهاصاة. [ م ُ ] ( ع مص ) پشت شکستن و سست کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). پشت کسی را شکستن. ( از اقرب الموارد ).
مهاصاة. [ م ُ ] (ع مص ) پشت شکستن و سست کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پشت کسی را شکستن . (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: