مهاه

مهاة. [ م َ ] (ع اِ) آفتاب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). || بلور. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). پاره ای از بلور. (ناظم الاطباء). || گاو وحشی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). ماده گاو وحشی . (مهذب الاسماء). || گوزن ماده . (دهار). گوزن . (مهذب الاسماء). ج ، مَها، مَهَوات ، مَهَیات . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). و رجوع به ابوعدس شود.

مهاة. [ م ُ ] (ع اِ) آب گشن در رحم ماده شتر. ج ، مهی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).