<div class="boxBd">مه پرست. [ م َه ْ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) آنکه ماه ( قمر ) را پرستش کند. || عاشق. شیفته. دلداده. گرفتار معشوق : <br>مه پرستان که ستاره همه شب می شمرند<br>آخر این کوشش اومید به جائی برسد.<div class="au">مولوی.</div></div>

مه پرست. [ م َه ْ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) آنکه ماه ( قمر ) را پرستش کند. || عاشق. شیفته. دلداده. گرفتار معشوق : مه پرستان که ستاره همه شب می شمرند آخر این کوشش اومید به جائی برسد. مولوی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( صفت ) ۱ - آنکه ماه ( قمر ) را پرستش کند ۲ - عاشق .</div>

( صفت ) ۱ - آنکه ماه ( قمر ) را پرستش کند ۲ - عاشق .

مه پرست

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا