<div class="boxBd"><b>( مهالبة )</b> مهالبة. [ م َ ل ِ ب َ ] ( اِخ ) بطنی از اعراب که از اولاد مهلب شاعرند. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). قومی از اولادمهلب بن ابی صفرة، که به پهلوانی و دلاوری و بخشندگی نامورند. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به آل مهلب شود.</div>

( مهالبة ) مهالبة. [ م َ ل ِ ب َ ] ( اِخ ) بطنی از اعراب که از اولاد مهلب شاعرند. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). قومی از اولادمهلب بن ابی صفرة، که به پهلوانی و دلاوری و بخشندگی نامورند. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به آل مهلب شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">بطنی از اعراب که از اولاد مهلب شاعرند ٠</div>

بطنی از اعراب که از اولاد مهلب شاعرند ٠

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">مهالبة.</span> [ م َ ل ِ ب َ ] (اِخ ) بطنی از اعراب که از اولاد مهلب شاعرند. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). قومی از اولادمهلب بن ابی صفرة، که به پهلوانی و دلاوری و بخشندگی نامورند. (از اقرب الموارد). و رجوع به آل مهلب شود.<br></p>

مهالبة. [ م َ ل ِ ب َ ] (اِخ ) بطنی از اعراب که از اولاد مهلب شاعرند. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). قومی از اولادمهلب بن ابی صفرة، که به پهلوانی و دلاوری و بخشندگی نامورند. (از اقرب الموارد). و رجوع به آل مهلب شود.

مهالبه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا